سراپا اخلاص

به گزارش بهداشت نیوز، رهبر معظم انقلاب اسلامی، در مورخه اول آذر ۱۳۹۰ با حضور در منزل سرلشکر شهید حسن طهرانی مقدم با خانواده این شهید دیدار و گفت‌ وگو کردند.

معظم‌له در بخشی از این دیدار فرمودند: شهید طهرانی مقدم سراپا اخلاص بود من ۲۵ ساله ایشان را از نزدیک می‌ شناسم. همت خیلی بلندی داشت افق های خیلی بلندی را می‌ دید. یکی از خصوصیات برجسته ایشان مدیریت بود. پدر شما یک مدیر طبیعی بود درس مدیریت هم نخوانده بود اما واقعاً یک مدیر بود.

به عنوان استاد مدیریت در دانشگاهی که در دوره های تحصیلات تکمیلی برای نظام سلامت کشور دانشجو تربیت می کند، بر این باورم که مدیریت؛ یک زمینه درونی و ذاتی در فرد و یک محیط آموزشی و یادگیری می طلبد، بدون وجود زمینه اولی، حتی با قبولی در رشته مدیریت و قرار گرفتن در کلاس های درس، در عمل شاهد رشد و تکامل چندانی در مدیریت نخواهیم بود.

آری شهید طهرانی مقدم که محضر او را چند صباحی درک کرده بودم، مدیریت راهبردی و ذاتی داشت، حین مدیریت یاد می داد و یاد می گرفت و بهترین شیوه در مدیریت هم به نظرم رفع اشکال، آموختن و پادگیری حین انجام کارهاست. تفکر استراتژیک داشت. در کمین فرصت ها می نشست. برای استفاده از منافع نهفته در فرصت ها، بر منابع قدرت دونی می افزود. به خلاقیت ها بها می داد. از قالب های ذهنی بیرون می آمد. در محیط طبیعی اقدامات را رصد و ارزیابی می کرد. در علم سنجی و اقدام سنجی بی نظیر بود. بر تطبیق عملکردها با استانداردها اصرار فراوان داشت. همیشه در مسیر مدیریت تعالی و کیفیت بود.

مدیریت شکل گیری آن بینش و رویکرد درستی است که جلوه رفتاری، مهارتی و کاربردی اثربخش دارد، این مهم باید از زمینه ها و تحول درونی برخیزد. حقا شهید طهرانی مقدم، مدیری دانشمند و دانشمندی مدیر بود که سه خصلت بصیرت، پارسایی و بی ادعایی، او را کاملا از خیلی ها متمایزتر می ساخت. او مصداق بارز “مدیریت آینده پرداز” بود و در تمام سال های پاسداری خود بر یک دورنمای کلیدی اساسی چشم دوخت. او تجسم عملی، راهبرد؛ “می شود و ما می توانیم” بود و تقدیر الهی این شد که آن شهید عزیز زمانی به وصالش برسد که شالوده تفکری که نزدیک به سه دهه با آن زندگی کرده بود، به منصه ظهور رسیده بود.

اوایل فروردین ۱۳۶۴ که در معیت ایشان و سردار حسینی تاش جهت شرکت در مراسم شهید مهدی باکری از غرب کشور به سمت تبریز می رفتیم، آن شهید بزرگوار و کریم در ماشین گفت: به حاج محسن(رفیقدوست) گفتم یکی از این موشک ها را به من بده، تا باز کنم و ببینم؛ این چی هست که ما نتوانیم آن را درست کنیم و اینگونه شد که ایران در مقابله با بسیاری از آسیب ها از این طریق، قدرت بازدارندگی موثر پیدا کرد و او پدر موشکی ایران لقب گرفت و خواب راحت از چشم طمع دشمنان و جهان خواران ربوده شد.

عاش سعیدا”، مات شهیدا
دکترخلیل علی محمدزاده