زمستان پارسال از طرف یکی از مدارس دعوت شده بودم تا دربارهی آموزش جنسی برای والدین صحبت کنم. اصولاً وقتی قرار است دربارهی موضوعهای ممنوعی مثل مسائل جنسی صحبت شود، مردم حالت دفاعی میگیرند، بهویژه وقتی قرار باشد دربارهی آموزش جنسی برای کودکان صحبت شود. من برای شش گروه از والدین صحبت کردم و در تمام این شش گروه، والدین تصور عجیب و ناپختهای از درک کودکان از مسائل جنسی داشتند و بزرگترین دغدغهی آنها این بود که احتمالاً گفتوگو با کودکان دربارهی مسائل جنسی و مراقبتهای ویژهی آن، نه تنها لزومی ندارد، بلکه احتمالاً بلوغ آنها را زودرس میکند! این بهواقع تأسفبرانگیزترین تصوری است که والدین از گفتوگو دربارهی مسائل جنسی با کودکانشان دارند. بعضی از آنها آنقدر گارد میگرفتند که میگفتند اصولاً نیازی به گفتوگو در اینباره نیست و مثل خودشان که بدون هیچ آموزشی چنین مسائلی را یاد گرفتهاند، فرزندانشان نیز یاد خواهند گرفت. بعضی از آنها تصور میکردند که کودکانشان هیچ سؤال یا دغدغهای در اینباره ندارد، چون هیچوقت از آنها چنین سؤالهایی نپرسیده است و در همان جلسه با خرسندی نفسی به آسودگی میکشیدند، ولی بهواقع آنها اشتباه میکردند! کودکان حتماً دربارهی این موضوعها سؤال دارند و دلیل نپرسیدنشان را حتماً باید در تعامل والدین با آنها جستوجو کرد.
ادامه مطلب