من کجای زندگی ام؟ اضطراب مقایسه و نرسیدن. اضطراب پنهان نسل امروز. حس جا ماندن از زندگی. نارضایتی ای که به اضطرابی عمیق می انجامد. اما همین نقطه نارضایتی اگر با تأملی خردمندانه همراه گردد، می‌تواند شروعی برای تغییر و رشد شخصی باشد.

آن ها عموما در شرایط پر استرس مانند مدیران عامل، وکلا و سرآشپزها به نظر می رسند.

کودکان در سنین دبستان با چالش‌های زیادی برای حفاظت از خود روبه‌رو هستند و یادگیری مهارت‌های ایمنی شخصی برایشان حیاتی است. پژوهشی تازه، راهی تازه برای حمایت بهتر از دختران ۷ تا ۱۰ ساله پیشنهاد کرده است.

نتایج مطالعات روان‌شناسی نشان می‌دهد که داشتن نگرش مثبت می‌تواند تأثیر چشمگیری بر سلامت روان، کاهش اضطراب و افزایش تاب‌آوری در برابر چالش‌های زندگی داشته باشد. مثبت‌اندیشی نه‌تنها به تقویت روحیه کمک می‌کند، بلکه سلامت جسمی را نیز بهبود می‌بخشد.

گاهی فقط یک سوءتفاهم کوچک، یک جمله نابه‌جا یا حتی سکوتی طولانی کافی است تا اعتماد بین دو نفر متزلزل شود. اعتماد‌به‌نفس و اعتماد در رابطه، دو روی یک سکه‌اند؛ هرچه احساس اطمینان درونی‌مان بیشتر باشد، عشق‌ورزی آزادانه‌تری خواهیم داشت — و برعکس.

اگر مدتی است بی‌دلیل خسته، مضطرب یا دچار دردهای پراکنده‌اید، شاید ریشه در اضطراب پنهان داشته باشد.

ارتباط صمیمی با فرزندان، نیازمند شفافیت در گفتگو درباره چالش‌های مهم زندگی است. چگونه می‌توانیم بدون ایجاد تنش، پیچیده‌ترین دغدغه‌های بزرگسالی را به زبانی قابل فهم برای فرزندانمان ترجمه کنیم؟ در این مطلب، راهکارهایی کاربردی برای گشودن باب گفتگو درباره موضوعات حساس و ساختن پلی مستحکم از اعتماد را بررسی خواهیم کرد.

بندبازان می‌دانند که قانون اول ایستادن بر ریسمان نازک، و حفظ تعادل، نادیده گرفتن عمق است. هر نگاهی به پایین، حکم سقوط دارد. ما نیز در زندگی، روزهایی را بر همین ریسمان نامرئیِ میان روزمرگی و آرزوها گام برمی‌داریم؛ روزهایی که کوچک‌ترین نوسان می‌تواند ما را به لبه پرتگاه بکشاند. راز عبور از این بی‌ثباتی‌ها نه در قدرت پاهای ما، بلکه در قدرت نگاه ماست؛ نگاهی که از ترسِ پایین فاصله می‌گیرد و تنها بر نقطه‌ای ثابت در افق خیره می‌ماند، جایی که نور امید، همیشه در حال طلوع است.

کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی با اشاره به تأثیرات عمیق طلاق بر سلامت روان فرزندان تأکید کرد: نحوه‌ی برخورد والدین پس از جدایی، نقشی تعیین‌کننده در شکل‌گیری یا پیشگیری از آسیب‌های عاطفی و رفتاری کودکان دارد.

این صحنه ممکن است در بسیاری از خانه‌ها آشنا به نظر برسد: نوجوانی که همیشه تلفن را در دست دارد، از طریق اپلیکیشن‌ها تعامل می‌کند، به کلیپ‌های کوتاه می‌خندد و به ده‌ها پیام پاسخ می‌دهد، اما وقتی تلفن زنگ می‌خورد، پاسخ نمی‌دهد.

در دنیای پرهیاهوی امروز که ارتباطات اجتماعی به ارزشی بی‌چون و چرا تبدیل شده، شاید عجیب به نظر برسد اگر بگوییم تنها بودن عمدی و انتخابی، می‌تواند یکی از مؤثرترین ابزارهای مدیریت استرس باشد. پژوهش‌های روانشناسی مدرن نشان می‌دهد زمانی که به انتخاب خودمان تنها می‌شویم، مغز در این تنهایی فرصتی استثنایی برای ترمیم و بازسازی پیدا می‌کند.

گرایش خانواده‌ها به داشتن تنها یک فرزند در دهه‌های اخیر، به ویژه در شهرها، با پیامدهای روانی و اجتماعی قابل توجهی همراه است. به گفته روانشناسان، تک‌فرزندی هرچند ممکن است مزایایی مانند توجه بیشتر والدین و امکانات آموزشی بهتر برای کودک داشته باشد، اما چالش‌هایی مانند تنهایی، وابستگی، فشار انتظارات والدین و کمبود مهارت‌های اجتماعی را نیز به همراه دارد.

استاد دانشگاه و رئیس مرکز مشاوره دانشگاه گلستان در پاسخ به دغدغه والدینِ دارای تک‌فرزند درباره احتمال خودمحوری فرزندان گفت: منشأ این رفتارها در شیوه تربیت و نحوه ارتباط والدین با کودک است، نه در تعداد فرزندان خانواده.

در روابط خانوادگی گاهی شکل‌هایی از خشونت پنهان بروز می‌کند که نه تنها آرامش خانه را بر هم می‌زند؛ بلکه می‌تواند به آزار عاطفی و حتی جسمی مادران از سوی فرزندان منجر شود. پژوهشی تازه به بررسی ارتباط این رفتارها با میزان عزت‌نفس مادران و باج‌گیری عاطفی همسران پرداخته است.

زندگی با فردی که از اسکیزوفرنی رنج می‌برد، می‌تواند پرچالش و در عین حال عمیقاً انسانی باشد. اگر همسرتان دچار این اختلال است، بدانید که عشق و همراهی هنوز ممکن است؛ به شرط آن‌که با درک، صبر و حمایت پیش بروید.