کلسیفیکسیون شانه به عنوان تاندونیت کلسیفیک شانه نیز شناخته می شود. همانطور که از نام آن نیز مشخص است، به این مفصل بزرگ که حرکت اندام فوقانی را تنظیم می‌کند حمله می‌کند بنابراین تأثیر آن منجر به محدود شدن زاویه باز شدن بازو می‌شود.
به گزارش سرویس خبری بهداشت‌نیوز که این بیماری در زنان بالای ۴۰ سال بیشتر رخ می دهد و مهمتر از همه در سمتی که بیشتر استفاده می کنند، یعنی راست دست ها سمت راست و چپ دست ها روی شانه چپ دارند. تظاهرات بالینی دوطرفه نیز وجود دارد اگرچه کمتر رایج است.
علل ایجاد کلسیفیکسیون در شانه:
افراد راست دست معمولاً این مشکل را در سمت راست دارند و افراد چپ دست معمولاً در شانه چپ به آن مبتلا می شوند.
این وضعیت به دلیل تجمع کلسیم در یکی از مهم‌ترین تاندون‌های آناتومی انسان ایجاد می‌شود تاندون روتاتور کاف که یک بافت نرم با عملکردهای اساسی برای تحرک شانه است.
بورس آکرومیون ها نیز می توانند در این شرایط کلسیفیه شود. بورس ها حفره هایی از مایع مفصلی هستند که حرکت مفصل بین دو استخوان را روان می کنند. در این منطقه جایی که تحت تأثیر قرار می گیرد زیر استخوان آکرومیون است.
واقعیت این است که در حال حاضر منشا دقیق کلسیفیکاسیون در شانه نامشخص است. هنگامی که انباشت مواد معدنی شناسایی شد تشخیص اینکه چرا این بیماری شروع شده است دشوار است. مهمتر از همه این سردرگمی وجود دارد که چرا اغلب این بیماری در افرادی که سابقه صدمات شانه واضحی ندارند تشخیص داده می‌شود.
وجود استئوآرتریت یا آرتریت متمرکز بر مفاصل نیز نشان دهنده عامل خطر برای این بیماری نیست همین طور تغییرات هورمونی به طور مستقیم با تمایل بدن به رسوب کلسیم مرتبط نیست.
از این نظر ما با یک بیماری معمولی شانه سر و کار داریم که مختص این مفصل است نه مفاصل دیگر. یک مورد متفاوت نیز وجود آرتریت روماتوئید در بدن است و به عنوان بخشی از کل سندرم به مفاصل حمله می کند.
مطالعات علمی درباره رابطه این بیماری با ورزش نیز قطعی نیست. اگرچه سوابق گاه به گاه افرادی وجود دارد که به دلیل استفاده بیش از حد از مفاصل از کلسیفیکاسیون شانه رنج می برند اما این یک قانون نیست. از سوی دیگر، نمی توان آن را به سبک زندگی بی تحرک نیز نسبت داد.
علائم تاندونیت کلسیفیه شانه:
منشا دقیق کلسیفیکاسیون شانه هنوز مشخص نیست.
درد در کلسیفیکاسیون شانه علامت اولیه است. شدت آن به مرحله تکاملی اختلال بستگی دارد زیرا در ابتدا هنگام ته نشین شدن کلسیم، بیش از یک ناراحتی گذرا نیست. در مرحله دوم حمله حاد و ناتوان کننده است.
این لزوماً به این معنی نیست که وضعیت بدتر می شود. برعکس، در بسیاری از موارد افزایش درد مربوط به جذب مجدد کلسیمی است که بدن در حال رفع آن است.
انباشته های بزرگتر آزاردهنده تر هستند اگرچه ممکن است آنقدر آسیب زننده نباشند. مشکل اندازه های حجیم این است که ساختارهای مجاور و بافت های انکیلوز کننده را مختل می کنند. در انکیلوزینگ، سلول‌ها و الیافی که باید انعطاف‌پذیرتر باشند سفت می‌شوند و مفصل نیز سفت می‌شود.
این وضعیت با کپسولیت چسبنده همراه است. این یک عارضه کلسیفیکاسیون در شانه است که باز شدن بازو را محدود می‌کند و منجر به از دست دادن قدرت می‌شود و نگه داشتن اجسام در دست یا بالا بردن بازو بالای سر برای رسیدن به چیزی را دشوار می‌کند.
زمان بهبود بسیار متغیر است. حتی به درمان، هر فرد به طور متفاوتی پاسخ می‌دهد و می‌تواند از ماه‌ها تا سال‌ها با این بیماری مواجهه داشته باشد .
تشخیص و درمان:
درمان برای بیمار مبتلا به کلسیفیکاسیون شانه ممکن است شامل داروهای ضد التهابی و فیزیوتراپی باشد.
پس از مشاوره برای درد شانه، قدم منطقی بعدی درخواست عکسبرداری با اشعه ایکس از مفصل برای ارزیابی آن است. با این حال این روش مکمل معمولاً تعیین کننده نیست. این برای رد سایر فرآیندها است اما بیان مقدار کلسیم انباشته شده به این شکل دشوار است.
در این بخش از فرآیند تشخیصی، از سونوگرافی بافت نرم و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی استفاده می‌شود. در این موارد احتمال بیشتری برای ثبت علائم دژنراسیون تاندون های آسیب دیده وجود دارد. یکی از علائم آن کوچک شدن فضای مفصل در شانه است که نشان دهنده افزایش تماس بین بافت های استخوانی است.
پس از تایید تاندونیت کلسیفیه جراح ارتوپد راهی را نشان می دهد که معمولا محافظه کارانه است. این بر اساس تجویز داروهای ضد التهابی و انجام جلسات فیزیوتراپی است.
در حرکت شناسی، رویکردهای تایید شده متنوع هستند. برخی از حرفه ای ها ترجیح می دهند از مانورهای دستی استفاده کنند در حالی که برخی دیگر امواج ضربه ای یا دستگاه های دما را ترجیح می دهند. اما به طور کلی سرمای موضعی ترجیح داده می شود.
رویکرد جراحی به سرکش ترین موارد اختصاص دارد. متداول ترین روش مورد استفاده سوراخ کردن تروکار است که شامل وارد کردن یک سوزن ویژه به داخل شانه برای جذب کلسیفیکاسیون است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
اگر دردی در شانه خود احساس می‌کنید که با حرکت دادن آن تشدید می‌شود بهتر است به پزشک مراجعه کنید. این امر به ویژه در مواردی که محدودیت بیشتری در حرکت بازو هنگام تلاش برای گرفتن اشیاء یا هنگام بلند کردن بازو از بالای سر وجود داشته باشد از اهمیت بالایی برخوردار است.
اگرچه بسیاری از موارد با گذشت زمان خود به خود برطرف می شوند، اما تشخیص صحیح از طریق روش های تکمیلی ضروری است. ممکن است یک سونوگرافی ساده برای تعیین وجود کلسیفیکاسیون شانه و درمان آن کافی باشد.
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.