اوقات فراغت به بخشی از اوقات انسان گفته می‌شود که در آن از اشتغال‌های فردی رها شده، به تفریح، سرگرمی، سفر و مشارکت‌های اجتماعی می‌پردازد. آدمی نیاز به استراحت و سرگرمی دارد. همچنین مشارکت‌های اجتماعی او را به سمت استفاده از اوقات فراغت می‌کشانند. مبانی دینی به ما می‌گوید می‌توان برای اوقات فراغت برنامه ریزی کرد و از این زمان برای ارتقای فکر، اندیشه و معنویّت بهره برد. مهم ترین مسئله درباره‌ی اوقات فراغت، نحوه‌ی گذران آن است.

شاید خیلی از افراد باشند که بخواهند در بزرگسالی‌،‌ نام کوچکشان را تغییر دهند؛ تغییر نام دارای ضوابط خاصی است که البته در خصوص کسانی که دارای اسامی مذهبی باشند،‌این سخت‌گیری بیشتر از سایر اسامی است. سخنگوی سازمان ثبت احوال کشور در خصوص این تغییر نام توضیح داده است.

در مواردی با وجود اینکه نماز کامل و به طور صحیح خوانده شده باشد ، لازم است که آن را دوباره تکرار کنیم .

ما در روایات و معارفمان، هم نسبت به شب و هم نسبت به روز مطالبی داریم که یک زمان خاص را برای دعا مشخص می‌کنند. یعنی در شب بر یک ساعت خاص و یک ظرف خاص و در روز هم بر یک زمان خاص، برای دعا کردن تأکید شده است.

هرکس نماز و روزه هایش را برای رضای خدا می گیرد وبه آنچه که لازمه دین داری است عمل کند انشاالله اهل بهشت است! نمی خواهیم بگوییم بهشت رفتن سخت است! ولی برای بهشتی شدن باید تلاش کرد .

صدقه دادن از دست دادن مال نیست، بلکه افزایش مال در این دنیا و ذخیره عمل در آخرت برای صدقه‌دهنده است.

مؤمنین در برزخ یکدیگر را می‌بینند ، می‌شناسند و با یکدیگر انس داشته و مراوده دارند . شخصی که از دنیا می‌رود اگر بهشتی باشد به دور او جمع می‌شوند . از او سؤال کرده و راجع به فامیل می‌پرسند .

امام صادق (ع)می فرماید: مردی که بر اخلاق همسری بد اخلاق صبر کند و به حساب أجر الهی بگزارد، خداوند پاداش شکرگزاران را به او خواهد داد.

شناخت امام زمان(عج) از وظایف شیعیان بوده و در روایات آمده است که هرکس امام زمان خود را نشناسد و از دنیا برود، به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است.

آیت الله العظمی جوادی آملی به شرح نامه 68 نهج البلاغه پرداختند و اظهار داشتند: حضرت امیر علیه السلام این نامه را برای سلمان نوشته و برای قبل از حکومت آن حضرت است که وجود مبارک حضرت در این نامه به معرفی دنیا می‌پردازد.

کسی که می‌خواهد عبادتی خالصانه را به پیشگاه خداوند متعال، تقدیم دارد باید از آفاتی که پیش از عبادت، آن را تهدید می‌کند، دوری گزیده و از آسیب خوردگی عبادتش در زمان نیّت پیشگیری کند.

فرد آلوده به گناه و اسیر هواهای نفسانی نمی تواند اعتقاد به معاد را در خود رشد دهد و جامعه مبتلا به وسوسه های شیطانی نمی تواند بستر مناسب برای تعمیق باورهای دینی و ایمان به قیامت باشد . پس باید نسبت به تهذیب فرد و پالایش جامعه از گناه و فساد اقدام نمود .

وقتی ظرف تربیتی فرزند در دوران کودکی و نوجوانی پر نشد، در دوران جوانی و پس از ورود به جامعه، توسط دیگران پر می‌شود! دیگرانی که ممکن است یا دزد و معتاد باشند و یا خوب و خاکستری! که در هر حالتی، برای فرزند چالش‌ بر انگیز بوده و سلامت جامعه را به خطر می‌اندازد.

اگر بخواهی دنبال عمل صددرصد خالص بروی، بدون عمل می‌مانی.

آیت الله محمد تقی بهجت فومنی، با بیان ماجرایی از سقوط شاهزاده ای از اوج به ذلت، گفتند: «دنیا همانند خانه عنکبوت سست و بی‌اساس، و سرای غرور و فریب است، و وقتی ویران شد همه‌اش فرو می‌ریزد».