آنتی بیوتیک های طبیعی کدامند؟

آنتی بیوتیک ماده ای است که میکرب ها را مانند باکتری ها را از بین می برد. آنتی بیوتیک های نسخه ای مانند پنی سیلین از دهه 1940 میلادی برای درمان عفونت ها استفاده شده اند. ولیکن، گاهی اوقات از آنتی بیوتیک های طبیعی هم استفاده می شود.  
سیر (garlic) بر گونه های زیادی از باکتری ها از جمله Salmonella و(E. coli)  Escherichia coli اثر ضدباکتری دارد.  
عسل از زمان ارسطو تاکنون برای درمان زخم و عفونت استفاده شده است. 
مطالعات جدید نیز اثربخشی عسل را برای التیام انواع زخم ها تایید کرده است. اثر ضدباکتری عسل معمولا" به وجود هیدروژن پراکساید در آن نسبت داده شده است، ولی نوعی عسل به نام manuka با وجود داشتن مقدار کم هیدروژن پراکساید اثر ضدباکتری دارد. بهترین نوع عسل 60 نوع باکتری را مهار می کند. 
گزارش شده که عسل زخم دچار عفونت ناشی از نوعی باکتری به نام Staphylococcus aureus مقاوم به متی سیلین را درمان می کند. اثر ترمیم زخم عسل علاوه بر اثر ضدباکتری به علت پوشاندن زخم و در نتیجه افزایش رطوبت زخم  است. 
زنجبیل (ginger) نیز بر گونه های مختلف باکتری ها اثر مهاری دارد.  سرخارگل (Echinacea pupurea) صدها سال است که برای درمان عفونت و زخم استفاده شده است. 
سرخارگل گونه های زیادی از باکتری ها مانند Streptococcus pyogenes را از بین می برد. 
سرخارگل التهاب ناشی از عفونت را نیز کاهش می دهد. 
میخک (clove) به طور سنتی در دندانپزشکی استفاده شده است. میخک بر گونه های زیادی از باکتری ها مانند E. coli اثر مهاری دارد.