نفروپاتی دیابتی – بیماری های کلیوی که ناشی از دیابت هستند – دلیلِ شماره یک نارسایی کلیه است. تقریباً در یک سوم افراد مبتلا به دیابت، نفروپاتی دیابت توسعه می یابد.
به گزارش بهداشت نیوز، ابتلا به دیابت و بیماری کلیوی با هم، بدتر از بیماری کلیوی به تنهایی است. که به دلیل آن است که افراد مبتلا به دیابت، تمایل به ابتلا به سایر بیماری های طولانی مدت مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا و بیماری رگهای خونی (تصلب شرایین) دارند. همچنین افراد مبتلا به دیابت احتمال بیشتری دارد که مشکلات مربوط به کلیه، مانند عفونت مثانه و آسیب عصبی به مثانه داشته باشند. بیماری کلیوی در دیابت نوع ۱ اندکی متفاوت از دیابت نوع ۲ است. در دیابت نوع ۱، بیماری کلیوی به ندرت در ۱۰ سال نخست پس از تشخیص دیابت شروع می شود. در دیابت نوع ۲، برخی بیماران در زمان تشخیص دیابت در آنها، به بیماری کلیوی مبتلا هستند.
علائم نفروپاتی دیابتی چیست؟
اغلب هیچ نشانه ای در نفروپاتی دیابتی اولیه وجود ندارد. با بدتر شدن عملکرد کلیه، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تورم دست ها، پاها و صورت
خواب یا تمرکز مشکل
اشتهای ضعیف
تهوع
ضعف
خارش (مرحله نهایی بیماری کلیوی) و پوست بسیار خشک
خواب آلودگی (مرحله نهایی بیماری کلیوی)
اختلال در ریتم منظم قلب، به دلیل افزایش پتاسیم در خون
کشش عضلات
با پیشرفت آسیب به کلیه، کلیه های شما نمی توانند مواد زائد را از خون شما دفع نمایند. سپس این مواد زائد در بدن شما زیاد شده و به سطوح سمی می رسند، وضعیتی که با نام uremia (اورمی) شناخته می شود. افراد مبتلا به ارومیا (Uremia) اغلب گیج هستند یا بیهوش می شوند.
چگونه نفروپاتی دیابتی تشخیص داده می شوند؟
صدمه به کلیه را می توان خیلی زود با پیدا کردن پروتئین در ادرار تشخیص داد. درمان های در دسترس هستند که می توانند پیشرفت نارسایی کلیه را کُند نمایند. به همین دلیل است در صورت ابتلا به دیابت باید هر سال آزمایش ادرار بدهید.
چگونه نفروپاتی دیابتی درمان می شود؟
کاهش فشار خون و حفظ کنترل قند خون برای کاهش پیشرفت نفروپاتی دیابتی، کاملاً ضروری است. برخی داروها با نام بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) می توانند در کاهش پیشرفتِ آسیب به کلیه کمک کنند. اگرچه بازدارنده های ACE – از جمله ramipril (Altace), quinapril (Accupril) , andlisinopril (Prinivil, Zestril) معمولاً برای درمان فشار خون بالا و سایر مشکلات پزشکی بکار می روند، اما آنها غالباً به افراد مبتلا به دیابت داده می شوند تا از عوارش جلوگیری کنند، حتی اگر فشار خون آنها طبیعی باشد.
در صورت وجود عوارض جانبی ناشی از مصرف مهار کننده های ACE، دسته ی دیگری از داروها با نام مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسن (AEBs) به جای آنها مصرف می شود. اگر درمان نشود، آسیب به کلیه ها ادامه خواهد یافت و مقادیر بیشتری از پروتئین ها در ادرار یافت می شود. نارسایی پیشرفته ی کلیه، باید با دیالیز یا پیوند کلیه درمان شوند.
منبع: نسخه
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.