روزه‌دار باید اسباب پوشاندن را فراهم کند و ببیند در روز اول روزه داری موجبات غفران الهی را ایجاد کرده است یا خیر؟ روزه دار باید رصد کند ببیند از دیگران عقب نیفتاده باشد. بسیاری در این روز اول؛ هزار هزار مرتبه بالا رفتند. نکند من محروم مانده باشم!

دین مبین اسلام به زیبایى، آراستگی و طراوت توجه ویژه‌ای دارد و آن را نه تنها وظیفه متقابل زن و مرد می‌داند بلکه توجه به آراستگی ظاهر را مایه عفت و پاکدامنی و خیانت نکردن زن و شوهر به یکدیگر معرفی کرده است.

عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اینکه 'آرامش انسان از اسلام' به نظریه ای با مختصات اجتماعی تبدیل شود،گفت: با نظریه آرامش از دیدگاه اسلام، از فروغلطیدن انسان امروزی به این سو و آن سو جلوگیری کنیم.

امام رضا (ع) در حدیثی درباره دلیل روزه‌داری سخن گفته اند.

خداوند، هم به بنده‌ی عصیانگر دستور توبه و بازگشت و پاک شدن از گناه را میدهد و هم از توبه‌ی بنده‌ی گناهکار خرسند میگردد.

امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) هرگاه هلال ماه رمضان طلوع می‌کرد، رو به قبله می‌ایستاد و دستان خود را به آسمان بلند می‌کرد؛ از خداوند می‌خواست آن را هلال مبارکی قرار دهد و توفیق روزه‌داری، سلامت جسم و اطاعات از پروردگار متعال را طلب می‌کرد.

ماه رمضان، ماه نزول قرآن است و خواندن سوره های قرآن در آن بسیار توصیه شده است.

ماه رمضان ضیافت عمومی حضرت حق نیست. ضیافت ماه رمضان یک ضیافت خاص است. به تعبیر بزرگان، این ماه از ضیافت رحیمیه است و رحمت خاص خدا در این ماه برای مؤمنین قرار داده شده است.

حضرت رسول صلى الله علیه و آله فرمود: سه طایفه از زنان امت من عذاب و فشار قبر ندارند و در قیامت هم با حضرت فاطمه (س ) محشور مى شوند.

رئیس کمیته سلامت معنوی فرهنگستان علوم پزشکی ضمن تشریح ارتباط روزه‌داری و سلامت معنوی به ارائه راهکارهای عملیاتی برای ارتقای بعد چهارم سلامت در ماه رمضان پرداخت.

ما خیال می کنیم که جهنم اینطور است که یک مقدار هیزم جمع می کنند و نفت میریزند و آتش روشن می کنند و جهنم درست می شود، جهنم آتش درون انسان است،

انسان دوست دارد زندگی پاک و امن و امانی چه در این دنیا و چه در آن دنیا داشته باشد ولی این موضوع، ساز و کارهای مناسب خود را می طلبد.

ما برای زیاد شدن عمر، وسیله‌ای جز صله ارحام نمی‌شناسیم. چه بسا مردی که سه سال از عمرش باقی مانده، امّا به خاطر صله رحم، خداوند آن باقی مانده را ۳۰ سال اضافه می‌کند.

دلی را که هر روز به چیزی غیر خدا تعلق پیدا کند، قلبی بی‌ادب است و انسان باید تمام ابعاد وجودی‌اش را ادب کند.

بخشیدن، احساس مثبت درونی است که انسان را با خودش آشتی می دهد؛ بخشش، فراموش کردن نیست بلکه واگذاری به یک قدرت برتر است تا شانه‌ها احساس سبکی کنند.