به گزارش بهداشت نیوز، دوام این پرکردگی به چند عامل بستگی دارد: الف-وسعت پرکردگی ب-ضخامت یا استحکام دیواره های باقیمانده دندان که در اطراف پرکردگی وجود دارد. ج-رعایت بهداشت دهان ودندان(اعم از مسواک،نخ دندان،دهان شویه). د-نوع تغذیه(ازنظرمصرف مواد غذایی شیرین و نشاسته ای و غذاهای سفت). ه-رابطه دندانها با یکدیگر(جفت شدن یا نشدن صحیح دندانها). و-دقت ومهارت دندانپزشک. ز-عمق پرکردگی ونزدیکی یا دوری آن ازعصب. ح-عادات بیمار(مثل دندان قروچه،روی هم فشردن دندانها به طورناخودآگاه). ط-نوع ماده پرکننده.
برای مراقبت از پر کردگی ها باید بهداشت را رعایت کرد، مسواک زدن منظم( ۲ بار در روز) با خمیردندان حاوی فلوراید، نخ کشی و دهانشویه های آنتی باکتریال. مراجعه منظم هر ۶ ماه به دندانپزشکی، یک نکته ی کلیدی برای برطرف کردن نقایص احتمالی و کشف زود هنگام مشکلات دهان و دندان است. وجود ترک در ترمیم پرکردگی میتواند باعث “نشت” یا “leakage” در ترمیم شود که به مواد غذایی ، باکتری ها و بزاق این امکان را میدهد که به فضای بین دندان و پرکردگی نفوذ کنند و باعث ایجاد پوسیدگی های “ثانویه” شوند. این نقایص را میتوان با رادیو گرافی X-Ray تشخیص داد.
در صورت احساس هر کدام از موارد زیر بهتر است برای بررسی بیشتر به دندانپزشکی مراجعه کنید:
– حساسیت بیش از حد دندان ( کمی حساسیت سه تا پنج هفته پس از درمان طبیعی است که به مرور زمان بهبود میابد)
– درد هنگام نوشیدن اب سرد یا گرم
– درد هایی که خودبخود آغاز میشوند
– درد های شبانه
– وجود تیزی در ترمیم
– احساس وجود ترک
– شکسته شدن قسمتی از ترمیم
-اگر در سطح دندان پرشده بلندی احساس می کنید
منبع: پزشکان بدون مرز