به گزارش بهداشت نیوز، محققان همواره نسبت به وجود پرتوهای یونیزه کننده در محیط های مسکونی هشدار داده اند. این پرتوها نوعی پرتوهای قدرتمند هستند که الکترون ها را از اتم ها خارج می کند و در نتیجه باعث سرطان و در دوزهای بسیار بالا، مسمومیت با تشعشع و سوختگی می‌شود.
به طور عادی مانیتور های قدیمی منبع سطح پایین اشعه ایکس یونیزه بودند، اما امروزه تقریباً همه آنها با نمایشگرهای صفحه تخت جایگزین شده اند که اشعه ایکس ساطع نمی کنند. بنابراین منابع داخلی باقی مانده تشعشعات عمدتاً چیزهایی هستند که حاوی مقادیر کمی از عناصر رادیواکتیو هستند. به عنوان مثال، موز حاوی مقدار کافی ایزوتوپ پتاسیم ۴۰ است که خوردن آن ۰.۰۰۰۱ میلی‌سیورت از این ماده به شما می دهد که تقریباً همان دوز تشعشعی است که اگر در ۸۰ کیلومتری یک نیروگاه هسته‌ای زندگی کنید، دریافت خواهید کرد.
سیگار نیز می تواند منبع رادیو اکتیو دیگری به شمار می رود، زیرا کودهای مورد استفاده در گیاه تنباکو حاوی رادیوم رادیواکتیو، سرب و پولونیوم هستند و متاسفانه یک سیگار را به اندازه هفت موز رادیواکتیو دارد.
در مورد غذا خوردن، برخی از بشقاب ها و فنجان های سرامیکی ساخته شده بین دهه ۱۹۳۰ و ۱۹۷۰ از لعاب اکسید اورانیوم استفاده می کردند. خوردن یا نوشیدن از اینها تقریباً معادل خوردن یک موز در ساعت بود.
در ساختمان ها نیز گرانیت به طور طبیعی حاوی مقداری اورانیوم است و این اورانیوم تحت واپاشی رادیواکتیو قرار می گیرد تا رادیوم و سپس گاز رادون تشکیل دهد. این گاز به آرامی در هوا نفوذ می کند و به دلیل اینکه تشعشعات آلفا از خود ساطع می کند، در صورت افزایش غلظت می تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش دهد.
به این ترتیب می بینید که رادیو اکتیو در زندگی روزمره ما حضور داشته و بسیاری از منابع که در طول روز با آن ها سر و کار داریم از خود امواج رادیو اکتیو صادر می کنند.
منبع: سیناپرس