اجازه دهید اعتراف کنم؛ من مقصر بودم. اولش سرگرمی بود. گفتم فقط چند لحظه نگاه می‌کنم و می‌گذارمش کنار؛ اما نتوانستم. کم‌کم آن‌قدر جذبش شدم که نتوانستم کنار بگذارمش. گوشی تلفن همراهم را می‌گویم.
به گزارش بهداشت نیوز اول گفتم که فقط ایمیل نخوانده‌ام را می‌خوانم. بعدش گفتم تعداد لایک‌های عکسم را می‌بینم و از حال دوستانم که عکس‌های روزمره‌شان را به اشتراک می‌گذارند، باخبر می‌شوم. بعد در یک شبکه‌ی ارتباطی شماره‌ام را وارد کردم و از اینکه می‌توانستم با دوست‌های قدیمی‌ام بار دیگر گپ بزنم، خوشحال بودم؛ اما انگار من هم مثل خیلی‌های دیگر توی تله افتادم و به گوشی تلفن همراهم معتاد شدم.
در مورد این وابستگی غیرقابل‌کنترل به گوشی تلفن همراه، تحقیق کردم و فهمیدم خیلی‌های دیگر مثل من به «اضطراب تلفن همراه» یا ترس از نخواندن پیام‌های دریافت‌شده دچار شده‌اند. حالا که توانسته‌ام از این اضطراب خلاص شوم، می‌خواهم نتایج مطالعاتم را با شما در میان بگذارم و بگویم که اگر شما هم با چند ساعت دور ماندن از تلفن همراهتان دچار هراس می‌شوید، از چه راه‌هایی می‌توانید بر این اضطراب غلبه کنید.
واقعاً بیمارید؟
اگر «نوموفوبیا» (Nomophobia) یا ترس از جدایی از موبایل داشته باشید، فکر رسیدن یک پیام و نخواندنش می‌تواند شما را کلافه کند. چند دقیقه جدا شدن از گوشی تلفن همراهتان هم می‌تواند برایتان اضطراب‌آور باشد، اگر باتری تلفن همراهتان تمام شود یا به هر دلیلی آنتن‌دهی‌اش قطع شود، کلافه و سردرگم می‌شوید و جا گذاشتن موبایل برایتان مثل یک کابوس می‌ماند.
اولین چراغ را روشن کنید
اولین قدمی که برای خلاص شدن از این اضطراب باید بردارید، پذیرش واقعیت است؛ درحالی‌که اغلب ما حاضر به پذیرش این واقعیت نیستیم، شما باید بپذیرید که افراطی و زیاد به موبایلتان وصل هستید و به جای آنکه وقت مفیدتان را با اعضای خانواده خود سپری کنید، مشغول گشت‌وگذار در شبکه‌های مجازی هستید.
وقتی که بتوانید با فروتنی به اعتیادتان به تلفن همراه اعتراف کنید، می‌توانید با برداشتن چند قدم، هر روز این اضطراب را از قبل کمتر کنید.
محدوده‌های ممنوعه را تعیین کنید
برای شمایی که به استفاده از تلفن هوشمند معتادید، اینکه بخواهید در تمام ساعات روز از گوشی هوشمندتان فاصله بگیرید و تنها وقتی زنگ می‌خورد، سراغش بروید، نه آسان است و نه ممکن. ما هم نمی‌خواهیم با توصیه‌های رؤیایی و غیرعملی شما را وادار به این کار بکنیم. دومین قدمی که از نظر ما برداشتنش لازم است، تعیین چند موقعیت ممنوعه است. شما باید به خودتان قول دهید که در زمان‌های خاصی که تعیین کرده‌اید، تحت هیچ شرایطی دست به گوشی نشوید.
برای مثال، به خودتان بگویید وقتی با دخترم به پارک می‌روم، وقتی مهمان به خانه‌ام می‌آید، وقتی سر میز غذا می‌نشینم، هرگز دست به گوشی‌ام نمی‌زنم. بعدازاینکه توانستید خودتان را در این چند موقعیت کنترل کنید، آرام‌آرام ممنوعیت گوشی‌بازی را به لحظات دیگر بکشانید و درنهایت سعی کنید زمان مشخصی را برای سر زدن به شبکه‌های اجتماعی و گفت‌وگوی اینترنتی با دوستانتان تعیین کنید.
مچ خودتان را بگیرید
مطمئن باشید که با وجود میل شدیدی که به ترک این اعتیاد دارید، بعضی وقت‌ها باز هم قانون‌شکنی می‌کنید و با بهانه آوردن دوباره سراغ گوشی‌تان می‌روید.
بهانه‌هایی مثل فرستادن یک پیغام فوری به یک دوست، یا گفت‌وگو کردن با دوستی که دلش گرفته و به شما احتیاج دارد، می‌تواند شما را دوباره به سمت گوشی‌تان بکشاند.
در این شرایط به جای همدست شدن با خودِ بهانه‌جویتان، باید با هوشیاری مچ خودتان را بگیرید و در برابر میل شدیدی که به شکستن قانون‌ها دارید، مقاومت کنید.
یک روز بدون موبایل بازی
حتی اگر بتوانید زمان‌هایی را که گوشی در دستتان است، حسابی کم کنید، باز هم تا رسیدن به هدف و ترک کامل اعتیاد، فاصله زیادی دارید. برای کم کردن این فاصله، از روزه‌ی تکنولوژیک کمک بگیرید. شما باید یک روز در هفته را به‌عنوان «روز بدون موبایل» نام‌گذاری کنید و در آن روز نه منتظر تلفنی باشید، نه عکسی را به اشتراک بگذارید و نه سراغ شبکه‌های اجتماعی و کانال‌هایی که در آن‌ها عضو شده‌اید، بروید.
پیشنهاد می‌کنیم روز آخر هفته را که همه‌ی اعضای خانواده در کنار هم هستند، برای گرفتن روزه‌ی تکنولوژیک انتخاب کنید.
قانونمند باشید
تا زمانی که شما دائماً گوشی به دست هستید، نمی‌توانید از فرزندتان انتظار داشته باشید که به تکنولوژی معتاد نشود. برای اینکه اعضای خانواده‌تان به جای آسیب دیدن از وسیله‌ی ارتباطی مثل تلفن همراه، از مزایایش استفاده کنند، قانون‌های جمعی را برای موبایل‌بازی تعیین کنید. این قانون‌ها می‌تواند شامل ساعات مجاز گوشی‌بازی باشد.
بد نیست که در یک ساعت مشخص همه‌ی شما سراغ گوشی‌تان بروید و از پیام‌های ناخوانده خلاص شوید و در باقی زمان‌های روز، بدون سر فروبردن به صفحه‌ی نمایش تلفن همراه، در کنار هم تلویزیون ببینید و با هم بازی و گفت‌وگو کنید. یکی دیگر از این قانون‌ها، می‌تواند ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در ساعات ابتدایی ورود به خانه باشد. وقتی بعد از ساعات دور از هم بودن، شما و همسرتان دوباره همدیگر را می‌بینید، نباید با سراغ گوشی رفتن، فاصله‌ی بیشتری میان خودتان و او بیندازید.
تلفن همراهتان را شلوغ نکنید
کسانی که روی گوشی تلفن همراهشان برنامه‌های متعددی را نصب می‌کنند و در همه شبکه‌های اجتماعی مجازی عضو می‌شوند، با احتمال بیشتری، ساعات مفید روزشان را با گوشی تلفن همراهشان می‌گذرانند.
شما هم حافظه‌ی تلفن همراه خود را با اپلیکیشن‌های متعدد پرکرده‌اید و آن‌قدر در گروه‌های ارتباطی عضو شده‌اید که هر وقت سراغ تلفن همراهتان می‌روید، صدها پیام ناخوانده دارید؟
در چنین شرایطی ترک اعتیاد تکنولوژیک بسیار دشوار است.
اگر هنوز موفق به ترک اعتیاد به تلفن همراه نشده‌اید، کمی گوشی تلفنتان را پاک‌سازی کنید و دوباره راه‌هایی را که پیش‌ازاین گفته‌ایم، امتحان کنید.
منبع: همشهری
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.