ویروس‌های روده ای، مانند نوروویروس و ویروس هپاتیت A، در صورت مناسب بودن شرایط می توانند هفته ها روی سطوح مختلف زنده بمانند.
به گزارش بهداشت نیوز، ویروس ها را نمی توان به طور قطعی در گروه موجودات زنده قرار داد، زیرا تنها بخشی از ویژگی های موجودات زنده را داشته و تنها زمانی که در بدن میزبان قرار گیرند قادر به فعالیت و تکثیر هستند. حال این سوال مهم مطرح می شود که یک ویروس تا چه مدت خارج از بدن انسان زنده می ماند؟
میلیون ها سال است که انسان و سایر جانوران با ویروس ها سر و کار داشته توسط این موجودات شگفت انگیز بیمار و حتی کشته می شوند. متاسفانه ویروس ها جان سخت تر از تصورات ما بوده و همین ویژگی نیمه زنده بودن، آن ها را در برابر شرایط محیطی مقاوم می کند. حقیقت تلخ این است که ویروس ها بسته به شرایطی مانند رطوبت و دما، می توانند برای مدت طولانی در خارج از بدن زندگی کنند. آن ها تمایل دارند روی سطوح مقاوم در برابر آب مانند فولاد ضد زنگ و پلاستیک عمر طولانی تری داشته باشند.
برای نمونه ویروس سرماخوردگی گاهی اوقات می‌تواند برای چند روز روی سطوح داخلی زنده بماند، اگرچه در این شرایط توانایی این ویروس در ایجاد عفونت به طور چشمگیری کاهش می یابد.
ویروس های خانواده آنفلوانزا می توانند چندین ساعت در هوا باقی مانده و به خصوص در دماهای پایین تر و در سطوح سخت می توانند زنده و تا بیست و چهار ساعت عفونی باقی بمانند.
ویروس‌های روده ای، مانند نوروویروس و ویروس هپاتیت A، در صورت مناسب بودن شرایط می توانند هفته ها روی سطوح مختلف زنده بمانند. نوروویروس ها که روی سیستم اعصاب اثر می گذارند به دلیل ایجاد شیوع بیماری در مدارس، کشتی های تفریحی و بیمارستان ها شناخته شده و آن ها نیز می توانند در محیط برای مدتی طولانی باقی بمانند. در واقع ویروس ها با این ترفند تکاملی توانسته اند برای میلیون ها سال باقی مانده و از میزبانی به میزبان دیگر منتقل شوند.
منبع: سینا پرس
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.