کشف تفاوت‌هایی میان مغز دختران و پسران مبتلا به اوتیسم

به گزارش بهداشت نیوز، بر اساس نتایج این مطالعه که توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد در آمریکا انجام شد،  سازماندهی مغز بین پسران و دختران مبتلا به اوتیسم متفاوت است.

این مطالعه که با تجزیه و تحلیل اسکن مغزی ۷۷۳ کودک مبتلا به اوتیسم و با استفاده از روش‌های مبتنی بر هوش مصنوعی انجام شد، نشان می دهد که دختران مبتلا به اوتیسم در مقایسه با پسران مبتلا به این بیماری در چند مرکز مغزی از جمله سیستم‌های توجه حرکتی، زبانی و فضایی متفاوت هستند.

براساس این بررسی تفاوت ها در گروهی از نواحی حرکتی مغز - از جمله قشر حرکتی اولیه، ناحیه حرکتی تکمیلی، قشر اکسیپیتال جداری و جانبی و شکم گیجگاهی میانی و فوقانی - بیشترین میزان را در میان این دو جنسیت داشت.

در میان دختران مبتلا به اوتیسم، تفاوت ها در مراکز حرکتی مغز با شدت علائم حرکتی آنها مرتبط بود، به این معنی که دخترانی که الگوهای مغزی آنها شبیه پسران مبتلا به اوتیسم بود، بارزترین علائم حرکتی را داشتند.

محققان همچنین تفاوت هایی را مناطق زبانی مغز میان پسران و دختران مبتلا به اوتیسم شناسایی کردند و خاطرنشان کردند که مطالعات قبلی اختلالات زبانی بیشتری را در پسران شناسایی کرده است.

به گفته محققان این مطالعه می‌تواند توضیح دهد که چرا نشانه‌های اوتیسم در بین دختران و پسران متفاوت است و می تواند به ابداع شیوه های تشخیصی بهتری بر اساس جنسیت منجر شود.  

اوتیسم، یک اختلال رشدی با طیف گوناگونی از شدت است. کودکان مبتلا به اوتیسم دارای کمبودهای اجتماعی و ارتباطی هستند، علایق محدودی از خود نشان می‌دهند و رفتارهای تکراری دارند. این اختلال در پسران چهار برابر دختران تشخیص داده می‌شود و بیشتر پژوهش‌های اوتیسم روی مردان متمرکز شده‌اند.

کاوستوب سوپکار محقق ارشد این مطالعه گفت: هنگامی که یک بیماری به شیوه‌ ای جانبدارانه توصیف می‌ شود، روش‌های تشخیص با سوگیری همراه هستند. این پژوهش نشان می‌ دهد که ما باید متفاوت فکر کنیم.

همچنین وینود منون از محققان این  مطالعه اظهار داشت: ما تفاوت‌های قابل توجهی را بین مغز پسران و دختران مبتلا به اوتیسم شناسایی کردیم و پیش‌بینی‌های فردی نشانه‌های بالینی در دختران را به دست آوردیم.

وی افزود: دختران مبتلا به اوتیسم عموما رفتارهای تکراری کمتری نسبت به پسران دارند که ممکن است به تأخیر در تشخیص بیماری منجر شود.

لاورنس فانگ از دیگر پژوهشگران این مطالعه گفت: دانستن این موضوع که مردان و زنان از نظر رفتاری و عصبی یکسان رفتار نمی‌کنند، بسیار قانع‌کننده است.   بسیاری از درمان‌های اوتیسم در سال‌های پیش‌ از دبستان که مراکز حرکتی و زبانی مغز در حال رشد هستند، بهترین نتیجه را دارند.

وی تصریح کرد: اگر درمان‌ها را بتوان در زمان مناسبی انجام داد، تفاوت بزرگی ایجاد می‌شود به عنوان نمونه، کودکان مبتلا به اوتیسم که مداخلات زبانی ابتدایی را دریافت می‌کنند، شانس بیشتری برای پرورش زبان مانند دیگران خواهند داشت. اگر کودکی نتواند منظور خود را به خوبی بیان کند، در زمینه‌های گوناگون عقب می‌ماند. اگر این مشکل به موقع تشخیص داده نشود، عواقب آن واقعا جدی خواهد بود.