آیا امیکرون قادر به تخریب بافت ریه است؟

به گزارش بهداشت نیوز، آزمایش‌ های حیوانی نشان داده‌اند که نوع دلتا که قبلا غالب بود، موارد جدی‌ تری از درگیری ریه را نسبت به سویه امیکرون ایجاد می ‌کرد.

یک تیم تحقیقاتی ژاپنی متشکل از دانشمندانی از مؤسسه علوم پزشکی دانشگاه توکیو، دانشگاه هوکایدو و برخی دیگر از موسسات پزشکی این کشور دریافتند که همسترهای آلوده به نوع دلتا علائمی مانند کاهش وزن یا اختلال در عملکرد تنفسی را بروز می دهند در حالی که همسترهای آلوده به سویه امیکرون علائم خفیف تری را نشان دادند.

این تیم نمونه ‌هایی از بافت ریه را از همسترها جمع ‌آوری کرده و سلول‌های آلوده به ویروس کرونا را رنگ آمیزی کردند. یک روز پس از عفونت انواع دلتا و امیکرون، سلول ‌های واقع در اطراف راه‌های هوایی که هوا را به بافت‌های ریه منتقل می کنند، همگی رنگی شده بودند.

 سه روز پس از عفونت، همسترهای حامل سویه دلتا سلول‌ ها را در داخل بافت‌ های ریه نشان دادند، به این معنی که ویروس در داخل اندام‌ها پخش شده بود. به گفته محققان، با این حال، این تغییر فقط در ورودی بافت‌های ریه در همسترهای آلوده به نوع امیکرون باقی ماند و از روز بعد از اولین آلوده شدن آنها به این سویه بدون تغییر باقی ماند.

در ادامه محققان اعلام کردند که یافته ها نشان می دهد که ناتوانی امیکرون در رخنه کردن در بافت ریه یکی از دلایل کاهش خطر بستری شدن در بیمارستان در مقایسه با سویه دلتا است. 

با این حال، این تیم پژوهشی دریافتند که توانایی برای ترکیب با سلول‌های مجاور در تشدید عفونت در سویه امیکرون کاهش می ‌یابد. این تیم تحقیقاتی قبلا گزارش داده بود که سویه دلتا به احتمال زیاد باعث همجوشی با سلول های مجاور شده و شدت بیماری زایی آن را افزایش می دهد.

کی ساتو (Kei Sato) دانشیار ویروس شناسی پژوهشگاه علوم پزشکی می ‌گوید: اگرچه جزئیات هنوز ناشناخته است، احتمالا نوع دلتا باعث ادغام سلول‌ها می‌ شود و سلول‌های اطراف ورودی بافت‌های ریه را که مانند یک سد عمل می ‌کند را تخریب کرده و عفونت را در داخل بافت‌های ریه پخش می‌ کند.

او در ادامه گفت: در مقابل، سویه امیکرون به اندازه کافی باعث همجوشی سلولی نمی شود و نمی تواند باعث تخریب سلول های اطراف ورودی بافت های ریه شود. احتمالاً به همین دلیل است که این سویه فقط در بسیاری از موارد باعث ایجاد بیماری خفیف می شود.

ساتو در انتها گفت این مکانیسم همچنین می تواند به توضیح اینکه چرا سویه امیکرون مسری تر از دلتا است کمک کند. او گفت که اگر نوع امیکرون در سلول‌ های اطراف نایژه ‌ها گیر کرده باشد، نمی ‌تواند وارد بافت ‌های ریه شود و در عوض از راه برونشیول‌ ها و مجاری تنفسی عبور کرده و به خارج تخلیه می ‌شود.

منبع: سیناپرس