ماه مبارک رمضان علاوه بر داشتن وجوه فردی یک پدیدۀ اجتماعی هم هست. اما چگونه باید به احساس انزوا در دوران کرونا با وجود مناسک اجتماعی ماه رمضان غلبه کرد؟
به گزارش بهداشت نیوز، در این ماه بسیاری از خانواده‌ها دور هم جمع می‌شوند. دعوت کردن روزه‌داران برای افطار یک عمل نیکو محسوب می‌شود. همچنین مراسم و شعائر جمعی زیادی در ماه مبارک رمضان وجود دارد. همین مسائل روزه‌گرفتن را از یک عمل منحصراً فردی خارج کرده و به آن جلوه‌ای اجتماعی می‌بخشد. اما این روزها و با توجه به شیوع بیماری کرونا و همه‌گیری محدودیت‌هایی برای اجتماعات و کنار هم بودن وجود دارد که باعث ایجاد تغییراتی در روش‌ها و شیوه‌های برگزاریِ مراسمات عرفی و دینی در این ماه شده است.
ممکن است بسیاری از افراد نتوانند در نمازهای جماعت حاضر شوند یا یک افطار دسته‌جمعی با دوستان و خانوادۀ خود داشته باشند. همچنین محدودیت‌های تردد که در بسیاری از کشورها وجود دارد این دور هم جمع شدن را تحت تأثیر قرار داده است. در این شرایط، برخی از مردم از تأثیر انزوا در ماه رمضان بر سلامت جسمی و روان خود ابراز نگرانی کرده‌اند چراکه ماه رمضان وجوه اجتماعی بسیاری دارد و بسیاری از وجوه معنوی و روحی آن نیز در همین وجوه اجتماعی آن نهفته است. انزوا می‌تواند موجب بالا رفتن اضطراب شود و فرد را به سمت تنهایی فزاینده سوق دهد. واقعیت این است که هرچه هم امکانات فناورانه، ارتباطات تصویری را تسهیل کرده باشند اما باز هم جای تماس حضوری را نخواهند گرفت.
در این زمینه بخوانید:
چه ورزش‌هایی برای ماه رمضان بهترند؟
چگونه از گرسنگی زیاد در ماه رمضان جلوگیری کنیم؟
ارتباط خود را از راه دور حفظ کنید
فاصله فیزیکی باید همراه با ارائه راه‌های جدید برای حفظ ارتباط اجتماعی است، داشتن تماس‌های آنلاین بهتر از نداشتن آن‌ها است هرچند که جای ارتباط حضوری را نمی‌گیرد. به همین خاطر در این ماه سعی کنید با خانواده و دوستانتان حتی از راه دور مراودات بیشتری داشته باشید. در هنگام افطار با آن‌ها تماس بگیرید و ارتباطاتان را با آن‌ها حفظ کنید.
انزوا می‌تواند پیامدهایی از قبیل پرخوری، اضافه وزن، صرف زمان بیش از حد در فضای مجازی، افسردگی، بی‌نظمی در خواب و مسائلی از این قبیل ایجاد کند. درست است که ارتباط نداشتن با دیگران سخت است اما در ماه رمضان سخت‌تر است چراکه بسیاری از مراودات ما را تحت تأثیر قرار داده است. همچنین تغییر دادن بسیاری از روال‌ها دشوار است. برای مثال بسیاری از خانواده‌ها به صورت نوبتی یکدیگر را به افطار دعوت می‌کنند ولی در دوران همه‌گیری شاید این کار ممکن نباشد و این اتفاق می‌تواند برای خیلی از افراد ناراحت‌کننده باشد. در این حالت یاداوری روزهای گذشته و معاشرت‌های گذشته می‌تواند احساس غم و اندوه به بار آورد.
بهتر است درگیر این نوستالوژی‌ها نشوید و سعی کنید در عین حفظ این خاطرات راه‌های دیگری برای معاشرت پیدا کنید و برنامه‌ای منظم برای ارتباط با کسانی داشته باشید که هر ساله در این ماه با آن‌ها افطاری‌های مشترک و برنامه‌های مشترک داشته‌اید. ارتباط خود با سایر اعضای خانواده را تقویت کنید. والدین ممکن است در این زمان‌ها وقت بیشتری را با فرزندان خود بگذرانند، اما این وقت اضافی همیشه به طور معنی‌دار صرف نمی‌شود. والدین می‌توانند با گذراندن وقت کیفیت رابطه خود را با فرزندانشان تعمیق بخشند. زمان با کیفیت زمانی است که والدین از نظر جسمی، روحی و هماهنگ با نیازهای کودک کاملاً در دسترس هستند. قرنطینه در خانه همچنین می تواند به زمان ایجاد خاطرات هم تبدیل شود که ماندگار خواهند بود: یکی از راه های انجام این کار ایجاد تشریفات خانوادگی جدید است از برنامه‌های دعا و نیایش جمعی گرفته تا دیدنِ فیلم‌های مذهبی و یا خواندن دسته‌جمعی کتاب‌های مذهبی. آنچه مهم است این است که رفتارهای جمعی و روابطتتان را با دیگران حفظ کنید و از شیوه‌های مختلف برای این کار استفاده کنید تا دچار حالت افسردگی و انزوا نشوید. ماه رمضان فرصت مناسبی است برای بازیابی بسیاری از تعاملات اجتماعی اما به شیوه‌ای جدید و متناسب با زمانه‌ای که بیماری همه‌گیر ما را در بر گرفته است.
منبع: ایرنا
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.