با اکالیپتوس و خواص درمانی آن آشنا شوید

به گزارش بهداشت نیوز به نقل از سیناپرس این گیاه همچنین در طب سنتی برای درمان التهاب مثانه، دیابت، الهتاب معده، بیماری کلیوی، التهاب گلو، لکوره، مالاریا، کورک، عفونت قارچی پوست، سینوزیت،‌ زخم، جراحت پوستی، التهاب میزراه و التهاب واژن. سرفه، بیماری های سینوس های پیشانی، انفولانزا، خشونت صدا، مخملک و سرخک (در مراحل ابتدایی ابتلا به بیماری)، ضد درد روده ای، درمان آکنه، خونریزی لثه، سوزاک، مشکلات کبد و کیسه صفرا، فقدان اشتها، نورالژی، زخم های با بهبود کند، سیاه سرفه و مصرف موضعی برای بهبود احتقان بینی ناشی از سرماخوردگی کاربرد دارد.

موارد منع مصرف

بهتر است گیاه به صورت خوراکی در بیماران مبتلا به التهاب دستگاه گوارش، بیماری کیسه صفرا و اختلال عملکرد کبدی مصرف نشود. به صورت موضعی در ناحیه صورت نوزادان و کودکان، به علت خطر اسپاسم شدید نایژه ای نباید مصرف شود. در بیماران حساس به اکالیپتوس نباید مصرف شود.

اثرات جانبی

مصرف خوراکی مقدار بسیار زیاد برگ گیاه می تواند ایجاد تهوع، استفراغ و اسهال کند. چندین مورد کهیر، درماتیت تماسی و تحریک پوستی با مصرف مقادیر درمانی گزارش شده است. موارد مسمومیت در کودکانی که به طور اتفاقی اسانس گیاه را به صورت خوراکی مصرف کرده اند گزارش شده است. علائم مسمومیت شامل کاهش سطح هوشیاری، خواب آلودگی، بیهوشی به صورت وابسته به دوز است. سوزش سردل، تهوع، استفراغ، گیجی، ضعف عضلانی، تنگ شدن مردمک چشم، احساس خفگی، سیانوز، هذیان گویی و تشنج از دیگر علائم گزارش شده هستند.

واکنش های آلرژیک بعد از مصرف خوراکی 20 قرص مکیدنی اسانس نیز گزارش شده است. دوز حداقل 5/3 میلی لیتر اسانس کشنده است. در دستگاه تنفس حمله شبه آسم می تواند ایجاد کند.

 تداخلات دارویی

ضددیابت ها: افزایش اثرات.

سایر داروها: روغن فرار گیاه ممکن است آنزیم های دخیل در متابولیسم داروها را القا نموده، در نتیجه اثر داروها کاهش می یابد.

دکتر فرحناز خلیقی سیگارودی، دکترای تخصصی فارماکوگنوزی، عضو هیات علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی