کد خبر: 47110

اگر غذای تند دوست دارید، هیجانی و تنوع‌طلب هستید!

افرادی که بیشتر دنبال استفاده از فلفل چیلی هستند، ویژگی‌هایی مانند هیجان‌خواهی و نوطلبی دارند و درنتیجه دوست دارند که حس‌های جدید و پیچیده را تجربه کنند. به همین دلیل، محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که شخصیت در علاقه‌مندی یا بی‌علاقگی افراد به تُندی نقش ایفا می‌کند.

به گزارش بهداشت نیوز، تُندی فقط نوعی مزه و طعم نیست، بلکه مساله به بدن ما انسان‌ها برمی‌گردد که وجود مواد شیمیایی خاصی به ‌نام chemesthesis را در غذاها احساس می‌کند. ترکیبات شیمیایی موجود در انواع فلفل‌ها و دیگر مواد غذایی تُند می‌توانند بعضی از حیوانات را فراری بدهند و به‌عنوان نوعی مکانیسم محافظتی برای گیاهان عمل کنند، اما بعضی از انسان‌ها شدیدا به احساسات برآمده از تُندی وابستگی پیدا می‌کنند و نمی‌توانند غذاها را بدون تُندی بپذیرند. همان‌طور که یکی از مطالعات در همین زمینه نشان داده است، بعضی از انسان‌ها ترجیح می‌دهند که نوعی سوزش دهانی را موقع غذا خوردن تجربه کنند.
جالب است بدانید که مطالعات امروزی نشان می‌دهند عشق و علاقه شدید به تُندی با بعضی از ویژگی‌های شخصیتی نیز مرتبط است. مثلا اگر شما به حرارت برآمده از غذاهای تُند علاقه داشته باشید، احتمالا شخصیت هیجان‌طلبی (thrill-seeker) دارید. افرادی که به غذاهای تُند علاقه‌مند هستند، به احساس سوزش ناشی از کپسایسین جذب می‌شوند که حتی نوعی احساس درد خفیف در زمان خوردن ایجاد می‌کند. فلفل چیلی یا قرمز از این منظر در رتبه‌های بالای جدول قرار می‌گیرد، چون تُندی قابل توجهی دارد. 
یکی از مطالعات Food Quality and Preference Journal نشان می‌دهد که عوامل متعددی در علاقه‌مندی به غذاهای تُند دخیل هستند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از تاثیرات اجتماعی یا فرهنگی، تعداد دفعات تماس با کپسایسین، تفاوت‌های فیزیولوژیک در میزان احساس تُندی و ویژگی‌های شخصیتی. 
همین مطالعه به ما می‌گوید افرادی که بیشتر دنبال استفاده از فلفل چیلی هستند، ویژگی‌هایی مانند هیجان‌خواهی و نوطلبی دارند و در نتیجه دوست دارند که حس‌های جدید و پیچیده را تجربه کنند. به همین دلیل، محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که شخصیت در علاقه‌مندی یا بی‌علاقگی افراد به تُندی نقش ایفا می‌کند. 
جدای از این مسائل، دلایل قابل قبولی وجود دارند که اهمیت اضافه کردن غذاهای تُند و همچنین فلفل‌ها را به رژیم غذایی نشان می‌دهند. مطالعات مختلفی در همین زمینه نشان داده‌اند که ترکیبات مفیدی به ‌نام فلاونوئیدها در فلفل‌ها وجود دارند که از خاصیت آنتی‌اکسیدانی برخوردار هستند و خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را کاهش می‌دهند. 
کپسایسین هم به‌طور خاص در مطالعات متعددی مورد بررسی قرار گرفته است و یافته‌های این مطالعات نشان می‌دهند که کپسایسین (حتی اگر کمتر از حد لازم نیز مصرف شود) با کاهش خطر ابتلا به سرطان ارتباط دارد. البته اگر بخواهید اثربخشی کپسایسین را افزایش بدهید، باید به‌طور منظم از فلفل استفاده کنید. 
توجه داشته باشید که اگر تا کنون از فلفل استفاده نکرده‌اید و قصد دارید این ماده غذایی را به رژیم غذایی اضافه کنید، باید از مقادیر کم و فلفل‌های معمولی برای این کار کمک بگیرید. مصرف فلفل‌های چیلی و شدیدا تُند نه‌تنها برای شما امکان‌پذیر نیست، بلکه می‌تواند مشکلات مختلفی از جمله مشکلات گوارشی برای شما به‌ وجود بیاورد. درواقع، شما باید به‌ مرور زمان، سراغ فلفل‌های تُندتر بروید و رفته‌رفته ذائقه خودتان را به فلفل عادت بدهید.

منبع: سلامتیسم