به گزارش بهداشت نیوز حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، در ابتدا به وضعیت سیاسی شام در دوران امویان اشاره کرد و گفت: پس از فتح شام در اواخر خلافت خلیفه اول و اوایل خلافت خلیفه دوم، حاکمیت این منطقه به دست یزید بن ابی سفیان و سپس معاویه بن ابی سفیان افتاد. از همان ابتدا، تفکر امویگری و تبلیغ آن به مردم شام آغاز شد. این تبلیغات شامل مذمت امیرالمؤمنین (ع)، اهل بیت (ع) و فشارهای شدیدی بود که بر شیعیان وارد میشد.
دوران اختناق و چهرههای خشن ضد اهل بیت
وی با بیان اینکه امام سجاد (ع) در طول ۳۴ یا ۳۵ سال امامت خود با چهرههای بسیار خشن و ضد اهل بیتی مواجه بودند، به موارد زیر اشاره کرد و گفت: دوره یزید (لعنت الله علیه) اوج این خشونتها در دوران یزید بن معاویه بود که با حادثه کربلا و شهادت امام حسین (ع) به اوج خود رسید. عبدالملک بن مروان یکی از سرسختترین معاندین اهل بیت بود که حجاج بن یوسف ثقفی را بر عراق گماشت.
استاد خسروپناه حجاج را یکی از خشنترین افراد تاریخ معرفی کرد و گفت: حجاج نزدیک به ۴۰ هزار زندانی داشت که زندانیان زن و مرد در شرایط فجیعی نگهداری میشدند. زندانیان بدون لباس، بدون سقف برای زندان، و تنها با نان خشکی که میخوردند، عمدتاً به دلیل بیماری از دنیا میرفتند. او شیعیان را یکی یکی به شهادت میرساند و حتی نامگذاری فرزندان به نام علی یا فاطمه جرم محسوب میشد.
او همچنین به ظلم و ستم عبدالله بن زبیر، از دیگر چهرههای ضد اهل بیت در عصر امام سجاد (ع)، اشاره کرد و گفت: عبدالله بن زبیر محمد حنفیه و برخی از شیعیان را در درهای زندانی کرد و هیزم جمع کرد تا آنها را زنده زنده بسوزاند.
روشهای مقاومت و احیای دین توسط امام سجاد (ع)
استاد خسروپناه با بیان اینکه در چنین شرایط دشواری، امام سجاد (ع) با روشهای خلاقانه و حکیمانه به احیای دین پرداختند، صحیفه سجادیه را گنجینهای از معارف اهل بیت (ع) معرفی کرد و گفت: این صحیفه شامل حدود ۵۴ دعا است که ظاهراً به موضوعاتی مانند طلب باران، مرزداران، صلوات بر پیامبر (ص)، دعای والدین و فرزندان میپردازد. اما در بطن این دعاها، ترویج توحید، شناخت خداوند و معارف عمیق الهی نهفته است.
وی همچنین به رساله حقوق امام سجاد (ع) اشاره کرد و گفت: این رساله ۵۱ حق و تکلیف را در هفت دسته بیان میکند که شامل حقوق ما نسبت به خداوند، نفس، اعضا و جوارح، والدین، خویشان، همسایگان، معلمان و مال است. این رساله یکی از مهمترین آثاری است که توسط ابوحمزه شمالی نقل شده است.
تربیت شاگردان و انتقال معارف
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: امام سجاد (ع) با وجود محدودیتها، شاگردان برجستهای را تربیت کردند که از جمله آنها میتوان به ابان بن تغلب، ابوحمزه شمالی، جابر بن حیّان و جابر بن عبدالله انصاری اشاره کرد. ایشان همچنین فرزندان محمد حنفیه، فرزند امیرالمؤمنین (ع) و عموی امام سجاد (ع)، را نیز تحت تعلیم خود قرار دادند.
استاد خسروپناه به واقعهای اشاره کرد که در آن محمد حنفیه ادعای امامت داشت و در نهایت با تحدی در کنار کعبه و شهادت حجرالاسود، امامت امام سجاد (ع) اثبات شد. این امر نشاندهنده صلابت و حقانیت امام سجاد (ع) بود.
نقش امام سجاد (ع) در واقعه کربلا و پس از آن
وی در ادامه به حضور امام سجاد (ع) در واقعه کربلا اشاره کرد و گفت: ایشان به دلیل بیماری در جنگ شرکت نکردند، اما شاهد فجایع کربلا بودند. حتی شمر لعین پس از حمله به خیمهها، قصد جان امام سجاد (ع) را داشت، اما حضرت زینب (س) مانع شد. امام (ع) در حالی که با غل و زنجیر بسته شده بودند، از کربلا به کوفه و سپس به شام منتقل شدند.
استاد خسروپناه به خطبههای امام سجاد (ع) در شام اشاره کرد و گفت: امام (ع) در دارالخلافه یزید، در مقابل سخنان سخیف یک خطیب، با فصاحت و شجاعت در برابر یزید ایستادند و خود را معرفی کردند. ایشان با اشاره به نسب خود با پیامبر (ص) و امیرالمؤمنین (ع)، در قلب شام که سالها نسبت به اهل بیت (ع) بدبین شده بود، روشنگری کردند. این اقدام امام سجاد (ع) باعث شد تا مردم شام نسبت به اهل بیت (ع) شناخت پیدا کرده و بصیرت لازم را کسب کنند. این امر به همراه اقدامات حضرت زینب (س) در انتقال پیام عاشورا، باعث انتشار حقانیت اهل بیت (ع) و در نهایت شکست بنی امیه شد.
استاد خسروپناه به جنایات یزید پس از واقعه کربلا، از جمله حمله به مدینه و آتش زدن کعبه، اشاره کرد و گفت که امام سجاد (ع) توسط مروان بن حکم و عبدالملک بن مروان مسموم و به شهادت رسیدند.
وی در پایان سخنان خود بر نقش امام سجاد (ع) در احیای دین و رواج معنویت و عرفان در جامعه اسلامی تأکید کرد و گفت: امام سجاد (ع) نه تنها امام زین العابدین و قرة العابدین بودند، بلکه با ترویج معارف اهل بیت (ع) و تربیت شاگردان، دین را احیا کردند.
منبع: شورای عالی انقلاب فرهنگی