به گزارش بهداشت نیوز، دکتر آرزو فلاحی اظهار کرد: انتخاب کلمات نامناسب در رابطه با ویروس کرونا و مبتلایان، سبب ایجاد احساسات منفی می شود.
وی با بیان اینکه، «انگ»، نگرش‌های منفی، رفتارهای تبعیض آمیز و طرد کننده نسبت به فرد یا گروهی از افراد با یک ویژگی خاص است، افزود: انگ زدن باعث از بین رفتن یکپارچگی جامعه، و منزوی شدن گروهی از افراد می‌شود لذا نسبت دادن این مقوله به افراد مبتلا به کرونا، علاوه بر رنج و نگرانی بیماری، موجب تحت فشار قرارگرفتن آنان از لحاظ روانی می‌شود.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی کردستان گفت: انگ زدن به مبتلایان به کرونا موجب پنهان کردن بیماری، عدم اشتیاق برای انجام رفتارهای بهداشتی و پیشگیرانه، انتشار ویروس و طولانی شدن پروسه درمان می‌شود.
دکتر فلاحی با بیان اینکه، کرونا را به منطقه خاصی مانند چین یا شهر خاصی در کشور نامگذاری نکنیم، ادامه داد: به افراد مبتلا نگوییم «کرونایی» یا «قربانیان کرونا»، به‌جای آن بگوییم افراد مبتلا به کرونا یا افرادی که به دلیل کرونا فوت کردند و یا تحت درمان هستند.
وی با اشاره به اینکه افراد سالمند و مبتلایان به بیماری زمینه‌ای در معرض انگ هستند، عنوان کرد: مراقب افراد سالمند در خانواده و اجتماع باشیم و از آنها حمایت کنیم و از جملاتی مانند خوشبختانه فقط افراد سالمند یا دارای بیماری زمینه ای در خطر مرگ هستند، استفاده نکنیم.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، گفت: ضمن رعایت توصیه های بهداشتی و آموزش روش‌های پیشگیری به اطرافیان، با افراد دارای نشانه‌های بیماری، با خشم و طرد برخورد نکنید.
دکتر فلاحی با بیان اینکه مبتلایان به کرونا را به استراحت در منزل و پیگیری درمان تشویق کنیم، اضافه کرد: به افراد بیماری که در خانه مراقبت می‌شوند، یادآوری کنیم جدا بودن فرد از دیگران و مجزا بودن وسایل، به معنی خشم یا طرد نیست، بلکه برای مدت کوتاه و برای مراقبت و پیشگیری است.
وی ضمن تأکید بر اینکه شهروندان اخبار مربوط به کرونا را از طریق رسانه و منابع رسمی دنبال کنند، تصریح کرد: به شایعات در مورد ابتلای دوست، آشنا، همسایه دامن نزنید و به اخبار منابع غیر رسمی در فضای مجازی اهمیت ندهید.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی کردستان با بیان اینکه، در زمان همه‌گیری بیماری، مراقب یکدیگر باشید، افزود: افراد مبتلا به ویروس کرونا ممکن است هریک از ما یا عزیزان ما باشند، بنابراین آنها را، دیگرانی جدا از خود ندانیم.