این کارگردان سینمای ایران در صفحه اینستاگرامش نوشت:
چرا به برنامه اینترنتی عادل فردوسی پور، مجوز داده نشد؟!!!!
از وظایف اولیه و ثانویه رسانه‌‌ها که بگذریم، محبوبیت مهم‌ترین فاکتوری‌ست که برد و باخت رسانه یا همان زنده ماندنش وابسته به آن است.
مثلا همین اینستاگرام، هربار که شایعه فیلتر شدنش می‌آید، مو به تنمان سیخ می‌شود چرا؟ نه فقط بخاطر اینکه در این پلتفرم خارجی عکس‌ها و ویدیوهای رنگ به رنگ می‌بینیم! نه چون اکثریت‌مان با هر نوع نگرش و اعتقادی در آن هستیم، محتواهایی که می‌خواهیم را خودمان انتخاب می‌کنیم. صدای هم را می‌شنویم، کنار هم می‌خندیم، بحث می‌کنیم، جشن می‌گیریم و حتی عزاداری...
شاید شنیدنش برای خیلی‌ها سخت باشد اما اینستاگرام برای ما جماعت ایرانی که حرف و درد برای گفتن زیاد دارد بجای صدا و سیما، ملی‌ست...
راستش تقصیر من و شما و هیچ کدام از ماها که پای تلویزیون می‌نشستیم و یکی از بالای پشت بام آنتن را جابجا می‌کرد تا برفک‌های تصویر کمتر شود، نبود و نیست که حالا شبکه‌های صدا و سیما خریداری ندارد. مثالش حذف بی‌دلیل عادل فردوسی پور...
عادل ابروی صداوسیما بود و یک تنه تمام گیرنده‌ها را به خود می‌کشید، اما چه دلیلی داشت که او هم از صفحه تلویزیون برداشته و این ظرفیت عالی و سالم جذب مخاطب حذف شود؟
تلخ‌تر از آن جنگ صدا و سیما با عادل است که میلی به بودن او حتی در شبکه‌های اینترنتی ندارد.
واقعا دلیل از دست دادن این دستاوردها را متوجه نمی‌شوم.