بلع یک فرآیند پیچیده است که نیاز به هماهنگی دقیق بین عضلات دهان، گلو و مری دارد. اما برخی نوزادان به دلیل مشکلات عصبی-عضلانی (Neuromuscular Disorders) یا ساختاری، دچار اختلال بلع (Dysphagia) می‌شوند که می‌تواند منجر به مشکلات تغذیه‌ای، سوءتغذیه (Malnutrition) و حتی آسپیراسیون ریوی (Aspiration Pneumonia) شود.
به گزارش بهداشت نیوز، علائم هشداردهنده در نوزادان:
مشکل در مکیدن (Poor Sucking Reflex): ضعف در مکیدن سینه یا شیشه شیر که باعث کاهش دریافت تغذیه می‌شود.
گریه یا ناراحتی هنگام شیر خوردن: ممکن است نشان‌دهنده درد، رفلاکس معده‌ای-مری (GERD - Gastroesophageal Reflux Disease) یا حساسیت‌های حسی باشد.
سرفه و خفگی مکرر (Frequent Coughing & Choking): علامتی از ورود مایعات به مسیر تنفسی به‌جای مری.
افزایش زمان تغذیه: تغذیه‌ای که بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد، نشان‌دهنده ناکارآمدی در بلع است.
عدم افزایش وزن (Failure to Thrive - FTT): به دلیل دریافت ناکافی مواد مغذی.
دلایل شایع اختلال بلع در نوزادان:
مشکلات عصبی (Neurological Disorders): مثل فلج مغزی (CP)، آسیب‌های هنگام تولد (Birth Asphyxia) یا تأخیر در رشد سیستم عصبی.
اختلالات آناتومیکی (Structural Anomalies): مثل شکاف کام (Cleft Palate) یا تنگی مری (Esophageal Atresia).
مشکلات عضلانی (Muscular Disorders): مثل ضعف عضلات حلق و حنجره که در بیماری‌هایی مانند دیستروفی عضلانی (Muscular Dystrophy) دیده می‌شود.
رویکردهای توانبخشی و درمانی:
گفتاردرمانی تخصصی بلع (Oral-Motor & Swallowing Therapy): تقویت عضلات دهانی و بهبود هماهنگی مکیدن-بلع-تنفس.
تعدیل موقعیت‌گیری هنگام تغذیه: قرار دادن نوزاد در وضعیت نیمه‌نشسته برای کاهش خطر آسپیراسیون.
تغییر قوام غذا (Food Texture Modification): استفاده از غلیظ‌کننده‌ها (Thickened Feeds) برای کاهش خطر ورود مایعات به ریه.
تکنیک‌های تغذیه‌ای جایگزین: در موارد شدید، ممکن است نیاز به تغذیه با لوله بینی-معده‌ای (NG Tube) یا گاواژ باشد.
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.