جان باختن شهروندان در سوانح ناشی از کوتاهی مدیران ذی ربط، قرمز و آبی ندارد. هر جا اتفاق بیفتد، تأسف بار و موجب مواخذه است. اما گویا برای بعضی سیاسی کاران، اینجا هم باید مسئله را حزبی و جناحی
به گزارش بهداشت نیوز اگر حادثه مربوط به وزارت راه آخوندی و دولت روحانی بود، ولو ۴۸ نفر در آتش تصادف دو قطار بسوزند و یا کودکان دانش آموز در آتش سوزی مدرسه‌ای در زاهدان قربانی شوند، از نگاه سیاست بازان بی صداقت، مهم نیست و باید ماجرا را درز گرفت و زیر سبیلی رد کرد.
اما مثلاً اگر مشابه همین حوادث تلخ در واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد رخ داد، باید ده‌ها برابر، موضوع را برجسته کرد و صاف رفت سراغ رئیس دانشگاه؛ چرا که اینجا گویا می‌توان تسویه حساب سیاسی کرد! این قبیل رفتارها، تضییع حق عمومی است.
در ماجرای تلخ اخیر، حتماً مسئولیت ماجرا متوجه مدیران فعلی واحد علوم تحقیقات است. اما رندان سیاسی نمی‌گویند که چرا چنین واحدی در ارتفاع ۱۸۰۰ متری و با آن شیب‌ها و پیچ‌های تند ساخته شد؟ همچنان که نمی‌گویند نقش سو مدیریت دولتی در ناتوان شدن نوع رانندگان عمومی (تاکسی، اتوبوس، کامیون و..) نسبت به تأمین تجهیزات خودرو و سلامت آن چیست؟ آیا اعتراضات رانندگان کامیون و اتوبوس و تاکسی درباره عدم تأمین تجهیزات خودرو هم به مدیریت دانشگاه آزاد مربوط می‌شود؟
طیف اشرافی زیاده خواهی که بیش از سه دهه بر دانشگاه آزاد چنبره زده بودند و این دانشگاه عمومی را ملک طلق پدری می‌دانستند، قبل و بعد از درگذشت مرحوم هاشمی، خود را به در و دیوار زدند تا این مجموعه را که ارزش دارای هایی آن پنج سال قبل، ۳۰۰ هزار میلیارد تومان برآورد می‌شد، با فراهم کردن حیله‌های شرعی در تیول خود نگاه دارند اما نتوانستند. بنابراین دو سال است دنبال بهانه برای انتقام گرفتن از روند انحصار زدایی در دانشگاه آزاد هستند.
آقای ولایتی تا هنگامی که کنار آقای هاشمی دیده می‌شد یا کمک حال ریل گذاری مدعیان اعتدال و اصلاحات در زمینه چینی مذاکرات منتهی به برجام محسوب می‌شد، مورد احترام و تکریم رسانه‌ها و سیاسیون طیف مذکور بود و سراغ کمترین حاشیه یا انتقادی نسبت به وی نمی‌رفتند. اما هنگامی که او در فتنه، میان نظام و هاشمی، نظام را انتخاب کرد مورد بغض همان طیف قرار گرفت!
برخی از تسویه حساب‌های سیاسی با بهانه یا بی بهانه با او، نه برای زدن خود وی بلکه زدن خدمات وی است. و گرنه همان سیاست بازانی که امروز او را سیبل حمله قرار داده‌اند، هنگامی که هنوز با هاشمی فاصله گذاری نکرده بود یا نگاه خوش بینانه به مذاکره و توافق با غرب داشت، او را بر صدر می‌نشاندند و قدر می‌داشتند.
باید با مقصران سوانحی مانند واژگونی اتوبوس و تصادف قطار و آتش سوزی در دبستانی در زاهدان برخورد شود. اما اولاً این برخورد باید حقوقی و شفاف، ثانیاً با معیارهای یکسان باشد. نمی‌شود برای وزیر راه خطاکار نامه تقدیری با ۱۶۰ امضای نمایندگان صادر کرد و سراغی هم از رئیس جمهور (به عنوان مافوق وزیر) نگرفت اما درباره واحد علوم تحقیقات، صاف سراغ رئیس کل دانشگاه آزاد رفت. اینجا مرز انصاف و بی انصافی، و صداقت و بی صداقتی است.
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.