اعتماد متقابل از جمله موارد مهمی است که اگر در فضای درونی خانواده وجود نداشته باشد، آرامش خانواده را از بین می‌برد و از لذتِ در کنار هم بودن نیز به شدت می‌کاهد پس باید عوامل این مساله مهم را شناسایی کرد و از بروز آن جلوگیری نمود.
به گزارش بهداشت نیوز، هر چه که امکانات مادی در زندگی وجود داشته باشد، اما اگر دو طرف به هم اعتماد نداشته باشند، قطعا لذتی از زندگی نخواهند برد بنابراین در فضای درونی خانه باید بر روی ایجاد و افزایش اعتماد متقابل سرمایه‌گذاری کرد و عوامل آسیب‌زننده آن را نیز شناسایی نمود و از بین برد.
زن و شوهر و به طور کل همه اعضای یک خانواده اگر بخواهند زندگی شادی را داشته باشند و در کنار هم به آرامش برسند، باید تمام سرمایه خود را بر روی این مساله بگذارند که اعتماد همدیگر را جلب نمایند.
بسیاری از طلاق‌ها و حتی تاخیرهای در ازدواج، در فضای بی‌اعتمادی شکل می‌گیرد که اگر این اعتماد وجود داشت، قطعا مسیر به گونه‌ای دیگر پیش می‌رفت؛ حال سوال این است که چه می‌شود که این بی‌اعتمادی‌ها شکل می‌گیرد؟ برای پاسخ به این سوال باید بگویم که دو دسته عامل در این فضا وجود دارد که هر دو را فرد می‌تواند تحت کنترل درآورد و از بودن در کنار خانواده لذت ببرد.
1.کنترل ورودی‌های ذهن:
این مهم است که انسان با چه عینکی به اطراف نگاه کند، با عینک بدبینی یا عینک خوش بینی؛ هر اطلاعاتی که به ذهن انسان وارد می‌شود او را به سمتی سوق خواهد داد و به او زاویه دید خواهد داد بنابرانی ما باید در گام اول برای این‌که بتوانیم در مسیر اعتمادسازی قدم برداریم اول از هر چیزی ببینیم که در چه فضایی در حال زندگی و تنفس هستیم؛ مثلا بررسی کنیم ببینیم بیشتر با چه اقشاری در ارتباطیم و چه دوستانی را برای خود برگزیده‌ایم و در طول شبانه روز، بیشتر در معرض چه نوع اطلاعاتی قرار داریم؛ چرا که افزایش بی رویه اطلاعات منفی، خود به خود نگاه انسان را نیز منفی خواهد کرد و چه زیبا امیر مومنان علی (علیه‌السلام) در این باره می‌فرمایند: «مُجَالَسَةُ اَلْأَشْرَارِ تُورِثُ سُوءَ اَلظَّنِّ بِالْأَخْیَارِ؛ همنشینى با بدان مایه بدبینى به خوبان است.»
این بیان نورانی به این مطلب اشاره دارد که فضای منفی، نگاه فرد را به شدت بیمار خواهد کرد و او را نسبت به اشخاصی که نباید به آنها بدبین باشد بدبین خواهد ساخت.
2.قرار نگرفتن در موضع اتهام:
انسان گاهی نیز به سبب این که خودش رفتارهایی را برمی‌گزیند که سبب بی‌اعتمادی فرد مقابل می‌شود، خودش شخصا به این فضا آسیب وارد می‌کند؛ مانند این‌که فرد متاهلی بخواهد بی‌حجاب و بدون رعایت موازین شرعی در جامعه حاضر شود و به دنبال خود نگاه‌های آلوده و هرزه را بکشاند که این رفتار او آسیبی به اعتماد شوهر او در زندگی وارد خواهد ساخت. در سمت مقابل نیز این مساله صادق است که اگر مردی نگاه آلوده داشته باشد، به مرور دیوار اعتماد بین خود و همسرش ترک خواهد برداشت و ادامه این مسائل به فرو ریختن آن خواهد انجامید. در این رابطه نیز به حدیث دیگری از امام علی (علیه‌السلام) اشاره می‌کنیم که ایشان می‌فرمایند: «مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ اَلتُّهَمَةِ فَلاَ یَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ اَلظَّنَّ؛ کسی که خود را در موضع تهمت قرار دهد، نباید کسی را که به او گمان بد برده است نکوهش کند.»
در یک جمع‌بندی نهایی باید گفت که اگر دیوار اعتماد میان اعضای خانواده فرو ریخت قطعا بخش قابل توجهی از آن متوجه خود فرد است که اگر وارد فضاهای ناسالم نمی‌شد و دل به اطلاعات محیط‌های ناسالم و همنشینی با افراد حاضر در آن نمی‌داد، این مشکل برایش پیش نمی‌آمد.
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.