چرا مردان فکر می کنند که زنان دائما در حال غر زدن هستند؟ همسرانتان فقط کارهای ضرروی که ممکن است شما به دلایل مختلف فراموش کنید را به شما یادآور می شوند.
به گزارش بهداشت نیوز: زنان احساس می کنند غر زدن توجّه آنها را نشان می دهد، اما مردان احساس کاملاً متفاوتی دارند. زن، مرد را به خاطر انداختن جوراب در گوشه‌ی اتاق، به هم ریختن لباس های کمد، درست نکردن اشیای خراب شده ی منزل، تولید صدا به هنگام غذا خوردن و ... سرزنش می کند. زن می داند که با سرزنش خود مرد را می آزارد، ولی معتقد است با تکرار دوباره ی دستورالعمل ها می تواند روزی آنها را ملکه ی ذهن مرد گرداند. اما معمولاً وقتی زن شروع به تکرار فرمان‌هایش می کند، ذهن مرد فقط یک چیز را می شنود: «غُر زدن».
زنان نیازها و خواسته های خود را تکّه‌تکّه، غیرمستقیم، و در لفافه بیان می کنند و حسّ گناه را در مرد بر می‌انگیزند. ذهن مرد نمی تواند خواسته ی بی نظم و ترتیب زن را رمزگشایی کند. شنیدن این درخواست ها برای مرد، همانند قرار گرفتن در معرض نیش گزنده ی پشه یی موذی‌ست.
از دید مرد، غُر زدن یک یادآوری پیوسته، غیرمستقیم و منفی درباره‌ی کمبودها و کارهایی‌ست که او انجام نداده است. این غُرغُرها بیشتر در پایان روز و هنگامی که مرد نیاز به آرامش، خلوت کردن با خود و خیره شدن به آتش اجاق دارد، اتفاق می افتد. هر چه‌قدر زن بیشتر غُر بزند، قربانی بیشتر در پس دیوارهای دفاعی خود عقب می‌نشیند و زن بیشتر خشمگین می شود. دیوارهای دفاعی مرد شامل روزنامه، رایانه، کار نوشتنی، چهره‌یی جدّی و گرفته، بی حافظه گی، کم حافظه گی، کری مصلحتی و دستگاه کنترل از راه دور تلویزیون می‌گردد. هیچ‌کس دوست ندارد در معرض خشم، پیام های مبهم و غیرمستقیم، سرزنش و انتقاد قرار بگیرد؛ مرتّب به گلایه‌های دیگری گوش دهد و احساس گناه کند. مرد وقتی با غُرغُر بی پایان زن مواجه می شود با خشم و عصبانیت او را تنها می گذارد. وقتی زن احساس تنهایی، انزوا و نادیده انگاشته شدن می کند، قربانی بیشتر رنج می کشد
شکنجه غر زدن در دنیا
مردان سراسر دنیا غُر زدن را در صدر فهرست چیزهای مورد تنفّرشان قرار می‌دهند. تنها در ایالات متحده ی آمریکا هر سال 2000 مرد دست به قتل همسرانشان می زنند و علّت این قتل‌ها را غُر زدن پی در پی آنها ذکر می کنند. تا قرن نوزدهم قوانین انگلیسی، آمریکایی و اروپایی به شوهر اجازه می داد تا به خاطر غُر زدن یا سرزنش های همسر، به دادگاه شکایت کند. اگر صحّت شکایت و ادّعای شوهر ثابت می‌گشت، زن محکوم به‌نشستن روی «صندلی غوطه‌ور» می‌شد. «صندلی غوطه‌ور» در امریکا و انگلیس برای تنبیه جادوگران و مردم آزارها به کار می‌رفت. زن شوهر آزار را با طناب به یک صندلی می بستند. سر دیگر طناب را می گرفتند و او را در نزدیک‌ترین رودخانه یا دریاچه فرو می بردند. تعداد دفعاتی که زن را داخل آب فرو می‌بردند و بیرون می کشیدند به تعداد دفعات یا شدّت آزار و اذیّت‌های او بستگی داشت.
زنان؛ تکرار نکنید
اشتباه عمده ی زنان، روش مقابله با مشکل است. آنها به جای اینکه بگویند «این انتظار را دارم، چون حقّ من است.» می گویند «تو هیچ وقت لباس‌هایت را جمع و جور نمی‌کنی»، «تو هیچ وقت زباله را بیرون نمی‌گذاری.» زنان نیازها و خواسته های خود را تکّه‌تکّه، غیرمستقیم، و در لفافه بیان می کنند و حسّ گناه را در مرد بر می‌انگیزند. ذهن مرد نمی تواند خواسته ی بی نظم و ترتیب زن را رمزگشایی کند. شنیدن این درخواست ها برای مرد، همانند قرار گرفتن در معرض نیش گزنده ی پشه یی موذی‌ست. او نیش‌های کوچک و آزاردهنده‌ی پشه را حس می کند، ولی نمی تواند از چنگ آنها بگریزد. «می دانی من که توقع زیادی از تو ندارم.» «من که نمی خواهم تو تمام کارهای خانه را انجام دهی.» «بیرون بردن کیسه ی زباله کار سختی نیست... .»
غُر زدن، معمولاً علامت یک شکل ارتباطی بین دو انسان است. یکی از طرفین یا هر دو ترجیح می دهند به جای صحبت درباره ی مشکل اصلی، مسائل کوچک و پیش پا افتاده را انتخاب و از آنها برای آزار و اذیّت و سرزنش یکدیگر استفاده نمایند. تمایل زنان به انجام این کار بیش از مردان است. زنان اغلب انتظار دارند مردان ذهن و افکار آنها را بخوانند و مشکلاتشان را دریابد. غُر زدن مداوم نقابی‌ست بر یک مشکل ارتباطی عمیق. وقتی زنان یاد بگیرند منظور خود را مستقیم بیان کنند، مردان بهتر و آماده تر پاسخ می دهند. نظام مغزی مردان ساده‌تر است و آنان به ندرت به مفهوم نهفته در جملات و عبارات همسران خود دست می یابند؛ پس منظورتان را صریحاً بیان کنید.
غُر زدن فریادی‌ست برای دریافت کمک
با استفاده از کلمه ی «تو» همسرتان را در حالت دفاعی قرار ندهید به جای کلمه ی «تو» از من استفاده کنید. به این عبارات توجّه کنید:
«تو خیلی بی ملاحظه ای!»
«تو به هیچ کس جز خودت توجّه نمی کنی!»
«تو خودخواهی!»
«تو می دانی شکست چیست؟!»
«تو همیشه از واقعیّت فرار می کنی!»
استفاده از کلمه ی «تو» مرد را به حالت دفاع می کشاند. استفاده از کلمه ی «تو» شما را در مقام قاضی و هیأت داوران قرار می دهد و این حالتی‌ست که همسرتان نمی تواند بپذیرد. راهکار «من» شما را یاری می دهد. بدون داوری در مورد همسرتان احساسات خود را درباره ی او بیان نمایید و بدون نیاز به جنگ و دعوا با او گفت وگو کنید. این راهکار چهار سمت دارد:
1) رفتار همسر شما: «تو سراسر این هفته بدون اینکه یک بار هم تلفن بزنی، دیر به خانه آمده ای.»
2) تعبیر شما از این رفتار: «آیا داری از من فرار می کنی یا پای زن دیگری در میان است؟»
3) احساسات شما: «احساس می کنم دیگر مرا دوست نداری و برایت مهم نیستم.»
4) تأثیر رفتار همسر: «اگر بخواهی به همین رفتارت ادامه بدهی، دیوانه می شوم.»
همسر شما در انتهای یک روز بلندکاری، به چیزی حدود سی دقیقه وقت نیاز دارد تا قدری استراحت کند و نیرو بگیرد. بسیاری از زنان پس از پایان یک روز سخت کاری، هنوز آمادگی حرف زدن دارند، ولی مردان چنین نیستند. به همسرتان سی دقیقه وقت بدهید تا به آتش خشم خود چیره شود.
قربانیان غُرغُروها معمولاً از همسران خود دوری می گزینند و در نتیجه شرایط را حادتر می نمایند. آنها به غُرغُرهای همسر خود گوش نمی دهند، بر سرشان فریاد می زنند، اتاق یا خانه را ترک می کنند و یا برای شانه خالی کردن از انجام خواسته‌ی همسر خود، بهانه می تراشند. توصیه ما به آنها این است: بایستید، خود را ارزیابی نمایید و قصور خود را بپذیرید. به عنوان قربانی باید از خود بپرسید.
آیا به حرف همسر خود گوش می دهید؟
آیا عجز همسر خود را درک می کنید؟
آیا با بازی نقش جنس برتر، در همسر خود احساس بی ارزشی برمی انگیزید؟
آیا موفقیت های همسر خود را درک می کنید؟
آیا به‌علت نان‌آور بودن، سهم وظایف خود را در امور داخلی خانه نادیده می‌گیرید و انتظار دارید همسرتان همه چیز را برایتان فراهم کند؟
آیا تنبل و بی توجّهید؟
اما اگر روش زندگی شما غُر زدن است، دستورالعمل‌های ساده ی زیر را به کار برید:
- به او بگویید که چه چیزی شما را کلافه و عاجز می کند.
- فرصت دهید تا خواسته تان را برآورد.
- یک موضوع را مرتّب تکرار نکنید.
- پس از بیان خواسته ی خود سکوت کنید و به حرف او گوش دهید.
- از او نظر بخواهید، شاید او نظر بهتری داشته باشد.
- از به کار بردن عبارت «تو» که خشم طرف مقابل را بر می انگیزد، اجتناب کنید.
منبع: برگرفته از کتاب"خانواده ی سالم" نوشته حسنعلی میرزابیگی
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.