با زهرا کریمی یکی از تیم ملی پوشان کبدی ایران آشنا شوید +تصاویر

زهرا کریمی بازیکن تیم ملی کبدی بانوان ایران در یک گفتگو اختصاصی و صمیمانه با خبرنگار بهداشت نیوز ضمن پاسخ به برخی سوالات از ویژه گی های رشته کبدی و سختی های آن مطالبی را بازگو کرده است. همچنین وی بنا به در خواست خبرنگار بهداشت نیوز عکس هایی را برای ما ارسال کرده است که گویای لحظات شیرین قهرمانی تیم ملی کبد ایران در مسابقات آسیایی و شکست تاریخی تیم هند مقابل تیم ملی کشورمان است. با ما در این مصاحبه همراه شوید:

لطفا خودتان را معرفی بفرمایید.

زهرا کریمی متولد ۱۳۷۷ و دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه تهران هستم، یک خواهر بزرگتر  متولد ۱۳۶۹ دارم. مادرم خانه دار و پدرم بازنشسته نظامی هستند و ساکن تهران هستیم.

چرا این رشته را انتخاب کردید؟

 قبل از اینکه کبدی شروع کنم کاراته کار می‌کردم، ۶ سال به طور حرفه ای کاراته کار می کردم و حتی مدال آسیایی کاراته هم دارم اما به طور اتفاقی از طریق مربی کاراته به صورت نیروی کمکی برای مسابقات شهرداری استان تهران برای استعداد یابی کبدی به باشگاه کبدی رفتم دو جلسه تمرین کردم و به مسابقه رفتم و با اینکه خیلی مبتدی بودم قوانین را که یاد گرفتم خوب کار کردم و چون خیلی رشته جذاب، پر هیجان و تیمی بود من را خیلی جذب کرد. خانم دانش مربی تیم ملی و مربی استان تهران  گفتند  حتما این رشته را ادامه بدهید چون خیلی پیشرفت می کنید؛ من هم  چون از بچگی هدفم تیم ملی بود خیلی جذب شدم و تصمیم گرفتم ادامه بدم.

این رشته به نظر رشته سخت و نفس‌گیری می رسد؟
 نه خیلی اما هر رشته ورزشی ای سختی های مخصوص خود را دارد.
 رشته سختی هست و قدرت و سرعت زیادی میخواهد، کلا کبدی رشته ای هست که همه فاکتورهای آمادگی جسمانی را دارد: قدرت، سرعت، استقامت و انعطاف پذیری... یعنی چیزی نیست که در این رشته لحاظ نشود حتی کبدی رشته ای است به خاطر اینکه یک سری نظام و  استراتژی هایی که دارد هوش در آن درگیر است و کسانی که باهوش هستند در این رشته خیلی بهتر میتوانند بازی کنند.

مشوق شما در این رشته چه کسی یا کسانی بودند؟
 اول خودم و بعد  خانوادم که خیلی از این رشته خوششان آمد و وقتی دیدند من در این رشته استعداد دارم تشویقم کردند که ادامه بدهم و همراهیم کردند.

از زیبایی ها و سختی های این رشته در این مدت بفرمایید.
زیبایی اینکه اولین تجربه ملی من مسابقات قهرمانی آسیایی جوانان بود که ما در این مسابقات توانستیم برای اولین بار در سطح جوانان طلا بگیریم؛ کلا اولین باری که ایران توانست هند را بزند.
خیلی تجربه شیرینی بود که من تیم ملی بودنم را با مدال طلا شروع کردم.
دومین زیبایی که من خیلی به آن افتخار کردم و خیلی از آن لذت بردم مدال طلایی بود که در مسابقات آسیایی جاکارتا بگیریم چون تیم ملی بزرگسالان بعد از ۱۶ سال توانست هند را شکست بدهد و در بازی های آسیایی توانست اولین طلای تیمی بانوان را در طول تاریخ بدست بیاورد.
تلخ ترین خاطره هم مسابقات آسیایی گرگان بود که ایران میزبان بود، در شهر گرگان مسابقات برگزار شد و  ما به خاطر دست کم گرفتن تیم کره خیلی ناگهانی در نیمه نهایی از تیم کره شکست خوردیم و سوم شدیم و همان باخت باعث شد که خیلی قوی تر کار کنیم چون چند ماه قبل از جاکارتا بود این شکست باعث شد که برای جاکارتا انگیزه  ما چند برابر شود و توانستیم طلا بگیریم.

آیا قصد ادامه این رشته را دارید؟
 بله صددرصد به خاطر اینکه من تازه اول راه کبدی هستم و سنم خیلی کم هست و مسابقات بازی های آسیایی جاکارتا اولین تجربه بازی های آسیایی من بود. من تا جایی که بدنم اجازه بدهد صد در صد ورزش را ادامه میدهم و برای ایران تلاش می کنم.

در مسیر  ورزش کبدی چه سختی‌هایی  از نظر اردویی و کمک مسولین و... داشتید؟
سختی خیلی داشتیم  به خاطر اینکه ورزش کبدی همانطور که می‌دانید رشته ای است که خیلی در جامعه ما شناخته شده نبود و به خاطر همین نا شناخته بودن حمایتها و رسیدگی ها به آن کمتر از رشته‌های دیگر مثل کاراته، والیبال، تکواندو و بسکتبال  بود. رشته ای بود که قبل از بازی‌های آسیایی جاکارتا خیلی واقعا محروم بود. حتی ما برای مسابقات آسیایی کره که اعزام می‌شدیم توی فرودگاه هر کس که تیم ما را می‌دید میفهمید که ما تیم ملی هستیم ولی وقتی می پرسیدند  چه ورزشی کار می کنید ما می‌گفتیم کبدی؛  می پرسیدند کبدی چی هست؟ یعنی چی؟ منظورتان چیست؟ یعنی حتی نمی‌دانستند ورزشی به اسم کبدی در ایران وجود دارد. از این نظر خیلی بد بود ولی از نظر اردویی خدا را شکر برای بازی‌های آسیایی خیلی شرایط‌مان خوب بود. مسئولین رسیدگی کردند و شرایط اردوها خوب بود و هم رئیس فدراسیون آقای اورسجی واقعا با تمام توان تلاش کردند تا هیچ کم و کسری در اردوها  نباشد و مثل رفیق در کنارمان بودند و  جا دارد که از ایشان تشکر کنم.

در پایان اگر صحبتی و نکته ای دارید که برای دیگر دوستان و علاقه مندان به ورزش راهگشا و مفید باشه لطفاً بفرمایید.
 آدم هیچگاه نباید از شکست ناامید بشود. ما خودمان هم شکستی را خوردیم که شاید برایمان تلخ ترین  خاطره زندگیمان شد اما همان باعث شد که خیلی قوی تر از قبل ادامه بدهیم و با توکل به خدا و تلاش بیشتر  توانستیم  آن نتیجه را به یک نتیجه درخشان‌تر در بازی‌های آسیایی جاکارتا تبدیل کنیم و توانستیم اولین طلای تیمی بانوان را در طول تاریخ بگیریم.

گفتگو از خانم حسینی