به گزارش بهداشت نیوز این نامهها به منظور توجیه حقوقدانان و اطلاعرسانی درباره جنایات رژیم صهیونیستی در برابر مردم ایران، به ویژه زنان، کودکان و خانوادهها، نوشته شده است.
متن نامه به سرکار خانم سوپیو کیبلادزه، رئیس محترم کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد به شرح زیر است:
سرکار خانم سوپیو کیلادزه
رئیس محترم کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد
چنانکه مطلع هستید، در پی حملات وحشیانه رژیم کودککش اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران، که بدون هیچ توجیه حقوقی و از تاریخ 23 خرداد (13 June) تا 3 تیر (24 June) رخ داد، تعداد بسیاری از زنان، کودکان و غیرنظامیان کشته و زخمی شدند.
این جنایات در زمانی رخ داد که بسیاری از زنان و کودکان در محل امن و آرامش خود و در کنار خانواده در حال استراحت و در خواب بوده و به صورت خانوادگی و دستهجمعی به شهادت رسیدند. همچنین در پی حملات به بیمارستانها و از جمله بیمارستانهای تخصصی کودکان (بیمارستان حکیم)، مهد کودکها، مراکز عمومی غیرنظامی، کشتار غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان اتفاق افتاد.
این جنایات رژیم صهیونیستی نقض فاحش قواعد حقوق بینالملل عام، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بینالمللی بوده است و انبوهی از قواعد مندرج در اسناد بینالمللی از جمله بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد، مواد 6 و 38 پیماننامه حقوق کودک 1989، مقدمه پروتکل اختیاری پیماننامه حقوق کودک راجع به مداخله کودکان در مخاصمات مسلحانه 2000، اعلامیه حمایت از زنان و کودکان در شرایط اضطراری و مناقشه مسلحانه 1974[1]، ماده 3 مشترک کنوانسیونهای 4 گانه ژنو 1949و ماده 52 پروتکل اول الحاقی 1977 آن و همچنین قواعد عرفی بینالمللی را نقض کرده است.
سکوت در برابر این جنایات و توسل به معیارهای دوگانه و ریاکارانه اسرائیل و متحدان غربیاش که همواره داعیه دروغین حمایت از حقوق بشر را دارند، بیش از گذشته در میان ملتها و آزادیخواهان دنیا آشکار شده و روز به روز بر نفرت دنیا از این جنایتکاران و ادعاهای پوشالی ایشان میافزاید.
متأسفانه حملات وحشیانه و گستاخانه رژیم جعلی اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران در پی سکوت و یا عدم اقدام موثر مجامع بینالمللی در قبال کشتار وحشیانه هزاران زن و کودک بیگناه در غزه و لبنان است که اکنون به ایران هم کشیده شده و در صورت ادامه سکوت مجامع بینالمللی، به سایر کشورهای دنیا نیز تسری پیدا کرده و روزی دامنگیر سایر ملتها و دولتها نیز خواهد شد.
هرچند که جمهوری اسلامی ایران از موضع قدرت و با تکیه بر توان و دانش بومی خود به دفاع مشروع از استقلال و تمامیت ارضی خود پرداخته است، لکن در این برهه تاریخی ضروری است، دولتها و مجامع بینالمللی بنا به تعهد خود در حمایت از کودکان و زنان قربانی، موضع آشکار و صریحی در محکومیت جنایات رژیم جعلی اسرائیل و همپیمانان جنایتکارش در ایران، غزه، یمن و سایر کشورهای منطقه اتخاذ نمایند.
انتظار میرود، کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد حملات وحشیانه رژیم اسرائیل به مراکز و افراد غیرنظامی به ویژه کودکان را به صراحت محکوم کرده و ضمن به کار بستن کلیه ابزار دیپلماتیک خود برای توقف این تجاوزات وحشیانه علیه کودکان و اعضای خانواده ایشان در منطقه، اقدام مؤثری انجام دهد.
بدیهی است، سکوت سازمانهای بینالمللی در این جنایت به معنای همراهی آنها با رفتارهای ددمنشانه رژیم نامشروع اسرائیل تلقی شده و سبب میشود تاریخ، آنها را نیز شریک رفتارهای ظالمانه و غیرانسانی این رژیم کودککش بداند و ننگ این داغ تا ابد بر پیشانی این سازمانها بماند.
متن نامه به سرکار خانم سوپیو کیبلادزه، رئیس محترم کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد به شرح زیر است:
سرکار خانم سوپیو کیلادزه
رئیس محترم کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد
چنانکه مطلع هستید، در پی حملات وحشیانه رژیم کودککش اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران، که بدون هیچ توجیه حقوقی و از تاریخ 23 خرداد (13 June) تا 3 تیر (24 June) رخ داد، تعداد بسیاری از زنان، کودکان و غیرنظامیان کشته و زخمی شدند.
این جنایات در زمانی رخ داد که بسیاری از زنان و کودکان در محل امن و آرامش خود و در کنار خانواده در حال استراحت و در خواب بوده و به صورت خانوادگی و دستهجمعی به شهادت رسیدند. همچنین در پی حملات به بیمارستانها و از جمله بیمارستانهای تخصصی کودکان (بیمارستان حکیم)، مهد کودکها، مراکز عمومی غیرنظامی، کشتار غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان اتفاق افتاد.
این جنایات رژیم صهیونیستی نقض فاحش قواعد حقوق بینالملل عام، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بینالمللی بوده است و انبوهی از قواعد مندرج در اسناد بینالمللی از جمله بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد، مواد 6 و 38 پیماننامه حقوق کودک 1989، مقدمه پروتکل اختیاری پیماننامه حقوق کودک راجع به مداخله کودکان در مخاصمات مسلحانه 2000، اعلامیه حمایت از زنان و کودکان در شرایط اضطراری و مناقشه مسلحانه 1974[1]، ماده 3 مشترک کنوانسیونهای 4 گانه ژنو 1949و ماده 52 پروتکل اول الحاقی 1977 آن و همچنین قواعد عرفی بینالمللی را نقض کرده است.
سکوت در برابر این جنایات و توسل به معیارهای دوگانه و ریاکارانه اسرائیل و متحدان غربیاش که همواره داعیه دروغین حمایت از حقوق بشر را دارند، بیش از گذشته در میان ملتها و آزادیخواهان دنیا آشکار شده و روز به روز بر نفرت دنیا از این جنایتکاران و ادعاهای پوشالی ایشان میافزاید.
متأسفانه حملات وحشیانه و گستاخانه رژیم جعلی اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران در پی سکوت و یا عدم اقدام موثر مجامع بینالمللی در قبال کشتار وحشیانه هزاران زن و کودک بیگناه در غزه و لبنان است که اکنون به ایران هم کشیده شده و در صورت ادامه سکوت مجامع بینالمللی، به سایر کشورهای دنیا نیز تسری پیدا کرده و روزی دامنگیر سایر ملتها و دولتها نیز خواهد شد.
هرچند که جمهوری اسلامی ایران از موضع قدرت و با تکیه بر توان و دانش بومی خود به دفاع مشروع از استقلال و تمامیت ارضی خود پرداخته است، لکن در این برهه تاریخی ضروری است، دولتها و مجامع بینالمللی بنا به تعهد خود در حمایت از کودکان و زنان قربانی، موضع آشکار و صریحی در محکومیت جنایات رژیم جعلی اسرائیل و همپیمانان جنایتکارش در ایران، غزه، یمن و سایر کشورهای منطقه اتخاذ نمایند.
انتظار میرود، کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد حملات وحشیانه رژیم اسرائیل به مراکز و افراد غیرنظامی به ویژه کودکان را به صراحت محکوم کرده و ضمن به کار بستن کلیه ابزار دیپلماتیک خود برای توقف این تجاوزات وحشیانه علیه کودکان و اعضای خانواده ایشان در منطقه، اقدام مؤثری انجام دهد.
بدیهی است، سکوت سازمانهای بینالمللی در این جنایت به معنای همراهی آنها با رفتارهای ددمنشانه رژیم نامشروع اسرائیل تلقی شده و سبب میشود تاریخ، آنها را نیز شریک رفتارهای ظالمانه و غیرانسانی این رژیم کودککش بداند و ننگ این داغ تا ابد بر پیشانی این سازمانها بماند.
با احترام
فهیمه فرهمندپور
رئیس شورای فرهنگی اجتماعی خانواده و زنان
شورای عالی انقلاب فرهنگی
فهیمه فرهمندپور
رئیس شورای فرهنگی اجتماعی خانواده و زنان
شورای عالی انقلاب فرهنگی
متن نامه به سرکار خانم ریم السالم گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در زمینه رفع خشونت علیه زنان و دختران به شرح زیر است:
سرکار خانم ریم السالم
گزارشگر محترم ویژه سازمان ملل متحد در زمینه رفع خشونت علیه زنان و دختران
چنانکه مطلع هستید، در پی حملات وحشیانه رژیم کودککش اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران، که بدون هیچ توجیه حقوقی و از تاریخ 23 خرداد (13 June) تا 3 تیر (24 June) رخ داد، تعداد بسیاری از زنان، کودکان و غیرنظامیان کشته و زخمی شدند.
این جنایات در زمانی رخ داد که بسیاری از زنان و کودکان در محل امن و آرامش خود و در کنار خانواده در حال استراحت و در خواب بوده و به صورت خانوادگی و دستهجمعی به شهادت رسیدند. همچنین در پی حملات به بیمارستانها و از جمله بیمارستانهای تخصصی کودکان (بیمارستان حکیم)، مهد کودکها، مراکز عمومی غیرنظامی، کشتار غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان اتفاق افتاد.
این جنایات رژیم صهیونیستی نقض فاحش قواعد حقوق بینالملل عام، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بینالمللی بوده است و انبوهی از قواعد مندرج در اسناد بینالمللی از جمله بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد، مواد 6 و 38 پیماننامه حقوق کودک 1989، مقدمه پروتکل اختیاری پیماننامه حقوق کودک راجع به مداخله کودکان در مخاصمات مسلحانه 2000، اعلامیه حمایت از زنان و کودکان در شرایط اضطراری و مناقشه مسلحانه 1974[1]، ماده 3 مشترک کنوانسیونهای 4 گانه ژنو 1949و ماده 52 پروتکل اول الحاقی 1977 آن و همچنین قواعد عرفی بینالمللی را نقض کرده است.
سکوت در برابر این جنایات و توسل به معیارهای دوگانه و ریاکارانه اسرائیل و متحدان غربیاش که همواره داعیه دروغین حمایت از حقوق بشر را دارند، بیش از گذشته در میان ملتها و آزادیخواهان دنیا آشکار شده و روز به روز بر نفرت دنیا از این جنایتکاران و ادعاهای پوشالی ایشان میافزاید.
متأسفانه حملات وحشیانه و گستاخانه رژیم جعلی اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران در پی سکوت و یا عدم اقدام موثر مجامع بینالمللی در قبال کشتار وحشیانه هزاران زن و کودک بیگناه در غزه و لبنان است که اکنون به ایران هم کشیده شده و در صورت ادامه سکوت مجامع بینالمللی، به سایر کشورهای دنیا نیز تسری پیدا کرده و روزی دامنگیر سایر ملتها و دولتها نیز خواهد شد.
هرچند که جمهوری اسلامی ایران از موضع قدرت و با تکیه بر توان و دانش بومی خود به دفاع مشروع از استقلال و تمامیت ارضی خود پرداخته است، لکن در این برهه تاریخی ضروری است، دولتها و مجامع بینالمللی بنا به تعهد خود در حمایت از کودکان و زنان قربانی، موضع آشکار و صریحی در محکومیت جنایات رژیم جعلی اسرائیل و همپیمانان جنایتکارش در ایران، غزه، یمن و سایر کشورهای منطقه اتخاذ نمایند.
انتظار میرود، نهادهای مختلف سازمان ملل متحد حملات وحشیانه رژیم اسرائیل به مراکز و افراد غیرنظامی به ویژه کودکان را به صراحت محکوم کرده و ضمن به کار بستن کلیه ابزار دیپلماتیک خود برای توقف این تجاوزات وحشیانه علیه کودکان و اعضای خانواده ایشان در منطقه، اقدام مؤثری انجام دهد.
بدیهی است، سکوت سازمانهای بینالمللی در این جنایت به معنای همراهی آنها با رفتارهای ددمنشانه رژیم نامشروع اسرائیل تلقی شده و سبب میشود تاریخ، آنها را نیز شریک رفتارهای ظالمانه و غیرانسانی این رژیم کودککش بداند و ننگ این داغ تا ابد بر پیشانی این سازمانها بماند.
با احترام
فهیمه فرهمندپور
رئیس شورای فرهنگی اجتماعی خانواده و زنان
شورای عالی انقلاب فرهنگی
فهیمه فرهمندپور
رئیس شورای فرهنگی اجتماعی خانواده و زنان
شورای عالی انقلاب فرهنگی