نام«عرعر»، که در متون فارسی آمده‌است، به گونه‌ای که دهخدا تذکر می‌دهد، این درخت نیست، بلکه منظور سرو کوهی بوده‌است. نام چینی اش مفهوم آسمانی دارد و به آن درخت بهشتی هم می‌گویند. املای عربی «عرعر» به‌گمان نادرست و «اَراَر» درست‌تر باشد.
به گزارش بهداشت نیوز: آلرژی فصلی زمانی بروز می‌کند که یک ماده حساسیت زا باعث تحریک و التهاب جدار ظریف و حساس داخل چشم ها و بینی می‌شود.
مهمترین علایم حساسیت شامل عطسه مکرر، آبریزش شدید از بینی، خارش یا آبریزش از چشم ها، خارش گلو و گوش و کام، از دست دادن قدرت تمرکز حواس، احساس ناراحتی و بیماری عمومی، است.
قرار گرفتن فرد در محیط های آلرژی زا از جمله باغ هاو گلستان ها و استفاده از غذاهای محرک می تواند نشانه های آلرژی را افزایش دهد.
بهتر است افراد در صورت بروز آلرژی برای انجام اقدامات پیشگیرانه و درمانی به پزشک متخصص مراجعه کنند
استفاده از ماسک در زمان حضور در مکان های آلرژی زا و آلوده ، اجتناب از عوامل محرک همچون مواجهه با دود سیگار و کاهش و یا قطع مواد غذایی محرک را می توان از جمله راهکارهای پیشگیرانه آلرژی برشمرد.
یکی از درختانی که موجب حساسیت در برخی از استان های شمالی و مشهد مقدس می شود درختی با نام درخت عرعر می باشد.
عَرعَر یا آیلان (Ailanthus altissima) از خانواده (Simaroubaceae) می‌باشد.در گویش گیلکی به آن کول(کهل kol)دار گویند.
نام«عرعر»، که در متون فارسی آمده‌است، به گونه‌ای که دهخدا تذکر می‌دهد، این درخت نیست، بلکه منظور سرو کوهی بوده‌است. نام چینی اش مفهوم آسمانی دارد و به آن درخت بهشتی هم می‌گویند. املای عربی «عرعر» به‌گمان نادرست و «اَراَر» درست‌تر باشد.
خاستگاه این درخت بومی چین و جنوب کره و ژاپن است. امروز در همه قاره‌ها با آب و هوای گرم تا معتدل یافته می‌شود
گونه‌ای درخت است که رشد سریعی دارد. ریشه‌های آن به سرعت پراکنده می‌شوند، در شرایط مناسب تند و بوته‌وار می‌روید. جوانه‌های خرم و پربرگ از ریشه‌های پراکنده سرمی‌زنند و تا دو سه متر می‌بالند و منطقه نمناک را یکساله می‌پوشانند. درختان چنین جنگلی پس از بیست تا بیست و پنج سال به ارتفاع حدود سی متر می‌رسند.
جوانه‌ها صاف و قهوه‌ای و میانشان به نسبت پوک است. پوست تنه نوع ایرانی در بلوغ و پیری رفته رفته به سفیدی می‌گراید. تاج درخت چتری ناآراسته‌است. برگچه‌های بیضی شکل، صاف و براق بر دمبرگ سی تا نود سانتی روبروی هم ریسه شده و برگ پَروَش بزرگی فراورده‌اند.
عرعر ایرانی حدود فروردین جوانه می‌زند و برگ های سرخ‌فام سربر می‌آورند. برگریزانش دیرگاه پاییز روی می‌دهد و برگ ها نخست به زردی می‌گرایند. یکی از گیاهان دوپایه‌است، به این معنا که گل های نر بر درخت نر و گل های ماده بر درخت ماده پدید می‌آیند. گل های عرعر از پایان اردیبهشت می‌شکفند و بوی ناخوشایندی می‌پراکنند. گفته‌اند، این بو از گل نر برمی خیزد. در تیر ماه میوه‌های زبان گنجشک مانند، که مغز در میان پوسته بالداری درلمیده، بر خوشه‌های هزاردانه‌ای برون می‌ریزند.
منبع: جام نیوز
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.