title
کد خبر: 37499
00
 آنچه باید درباره ویروس پاپیلومای انسانی بدانید

ویروس پاپیلومای انسانی (اچ‌پی‌وی یا زگیل تناسلی) عامل ایجاد ۹۹ درصد از موارد سرطان گردن رحم است. در‌حالی‌که میزان بروز و شیوع این بیماری در ایران بیداد می‌کند، واکسیناسیون آن هنوز مورد حمایت دولت نیست.

به گزارش بهداشت نیوز، ویروس پاپیلومای انسانی (اچ‌پی‌وی یا زگیل تناسلی) عامل ایجاد ۹۹ درصد از موارد سرطان گردن رحم است. در‌حالی‌که میزان بروز و شیوع این بیماری در ایران بیداد می‌کند، واکسیناسیون آن هنوز مورد حمایت دولت نیست.

ویروس پاپیلومای انسانی (Human Papillomavirus) یا HPV ویروسی است که بیش‌تر از همه در زمان آمیزش جنسی و از طریق تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال می‌یابد. بیش از ۱۰۰ نوع یا سوش مختلف از HPV  وجود دارد. اکثر مردان و زنانی که دچار این عفونت هستند از این موضوع بی‌اطلاع هستند، زیرا در بدن آن‌ها علائم یا مشکلات بهداشتی ایجاد نمی‌شود. اما در برخی از موارد، انواع خاصی از HPV می‌توانند در قسمت‌های مختلف بدن باعث ایجاد زگیل (توده غیرطبیعی و غیرسرطانی بر روی پوست) یا زگیل تناسلی شوند. در موارد دیگر، انواع خاصی از HPV می‌توانند ضایعات پیش‌سرطانی (یعنی نواحی دارای بافت‌های غیرطبیعی) یا سرطان ایجاد کنند.

99درصد از سرطان‌های گردن رحم تحت تأثیر این ویروس بروز می‌کند. برای پیشگیری از این بیماری، بیماریابی سرطان گردن رحم انجام می‌شود که به «پاپ اسمیر» معروف است. در این تست نمونه‌ای از سلول‌های گردن رحم برداشته می‌شود و مورد بررسی آزمایشگاهی از لحاظ تغییرات سرطانی سلول‌ها قرار می‌گیرد. در تست پاپ اسمیر همچنین وجود ویروس اچ‌پی‌وی در دهانه رحم مورد آزمایش واقع می‌شود.

به گفته پژوهشگران بریتانیایی، زنانی که واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را تزریق کرده‌اند نیاز کمی به انجام تست پاپ اسمیر در طول عمر خود دارند. به‌طوری‌که بر اساس توصیه‌ فعلی زنان باید در طول عمر خود دوازده بار این تست را انجام دهند و با تزریق این واکسن تنها سه بار انجام پاپ اسمیر برای آن‌ها کافی خواهد بود.

پژوهشگران دانشگاه «کوئین‌مری» لندن معتقدند، دختران جوانی که واکسن اچ‌پی‌وی را تزریق کرده‌اند، فقط سه بار در 30، 40، و ۵۵ سالگی خود نیاز به انجام تست پاپ اسمیر دارند.

باید دانست که HPV بیماری‌ای است که درمانی برای آن وجود ندارد، اما اکثر عفونت‌های HPV در واقع به مرور زمان برطرف می‌شوند یا به اندازه‌ای ضعیف می‌شوند که بر بدن تأثیری نمی‌گذارند. مشکلات بهداشتی‌ای که توسط ویروس HPV برای فرد ایجاد می‌شود اما قابل درمان است. زگیل و ضایعات پیش‌سرطانی را می‌توان از طریق درمان انجمادی (منجمد کردن یا Cryotherapy)؛ از راه برداشتن با حلقه الکتریکی (LEEP یا Loop Electrosurgical Excision Procedure)، که در آن از جریان برق برای برداشتن بافت‌های غیرطبیعی استفاده می‌کنند، یا از طریق عمل جراحی از بین برد. داروهای موضعی (مانند کرم‌هایی که مستقیماً روی پوست مالیده می‌شوند) را هم می‌توان برای درمان زگیل‌های تناسلی تجویز کرد.

اما نکته مهم اینجا است که برطرف کردن زگیل‌های تناسلی به این معنی نیست که شخص دیگر به ویروس HPV آلوده نیست. امکان دارد زگیل‌ها بعداً برگشت کنند، چراکه ممکن است ویروس هنوز در سلول‌ها زنده مانده باشد. شخص آلوده به HPV که هیچ زگیل آشکاری نداشته باشد هم می‌تواند شریک جنسی خود را به این ویروس آلوده سازد.

راه‌هایی برای کم کردن خطر آلوده شدن به ویروس HPV وجود دارد، از جمله واکسینه شدن با واکسن HPV و محدود کردن تعداد کسانی که شخص با آن‌ها رابطه جنسی دارد، زیرا داشتن رابطه جنسی با تعداد زیادی از افراد، خطر آلوده شدن به عفونت HPV را افزایش می‌دهد. اما روش‌های رایج پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی در مورد این بیماری مؤثر نیستند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) دو واکسن به نام‌های «گارداسیل» و «سرواریکس» را تأیید کرده است که در پیشگیری از آلوده شدن به ویروس HPV مؤثر هستند. گارداسیل به جلوگیری از آلوده شدن به دو تیپHPV کمک می‌کند که می‌دانیم باعث ایجاد اکثر موارد سرطان گردن رحم و ضایعات پیش‌سرطانی در گردن رحم می‌شوند. این واکسن همچنین از آلوده شدن به دو تیپ HPV کم‌خطر هم جلوگیری می‌کند، که این دو HPV، عامل ایجاد ۹۰درصد از موارد زگیل‌های تناسلی هستند.

در ایران واکسن اچ‌پی‌وی با قیمتی گران در دسترس است اما جزء برنامه واکسیناسیون سراسری نیست و طبق معمول فقط هشدارهایی در مورد بروز این بیماری داده می‌شود، بدون آن‌که برنامه واکسیناسیون آن مورد حمایت دولتی واقع شود و با ارزان شدن آن عمومیت پیدا کند و فراگیر شود.

همچنین در مواردی در ایران این بیماری شبیه ایدز معرفی شده است در صورتی‌که این تعریف کاملاً اشتباه است و بیماری عفونت پاپیلومای انسانی هیچ شباهتی به ایدز ندارد و به خودی خود خطرناک نیست. تنها دو نوع خطرناک عفونت اچ‌پی‌وی یعنی تیپ‌های 16 و 18 می‌توانند باعث بروز سرطان دهانه رحم و انواع سرطان‌های دهان و گلو شوند.

ویروس اچ‌پی‌وی معمولاً و در 90درصد موارد به‌شکل خود به خودی و طی مدت 2 سال توسط سیستم ایمنی از بدن خارج می‌شود، اما در همین مدت انواع پرریسک آن مثل تیپ‌های 16 و 18 می‌توانند باعث بروز سرطان در بدن شوند. به همین جهت پیشگیری از این انواع با انجام واکسیناسیون مخصوصاً برای دختران جوان ضروری است اما متأسفانه همان‌طور که گفته شد در ایران تزریق این واکسن به دلیل عدم استفاده از تعرفه دولتی برای بسیاری از افراد گران تمام می‌شود و امکان‌پذیر نیست.

 

منبع: سینا پرس

 


مرتبط ها
ارسال نظر
حداکثر تعداد کاراکتر نظر 200 ميياشد .
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
اینستاگرام بهداشت نیوز